การตั้งปัญหามีความสําคัญอย่างไร

��кǹ��� �ҧ�Է����ʵ�� ��Ѳ���Ҩҡ ���͸Ժ�¤������˵� �繼šѹ �ͧ��ҡ���ó�� � ���Ըա�� ͹��ҹ ����ػ�ҹ ��Сͺ仴��� ��鹵͹��ҧ � ����� ��á�˹��ѭ�� ��õ������԰ҹ ����Ǻ��������� ��þ��٨������԰ҹ ��С����ػ�� �ѧ���ʴ������Ҿ��� 3

การตั้งปัญหามีความสําคัญอย่างไร

��鹷�� 1 : ��á�˹��ѭ��
����Ԩ�·��� ��èе�ͧ������� ���»ѭ�� ���ͤӶ������ ���С�á�˹��ѭ�� ���ͤӶ�� �繨ش������� 㹡�÷�����Դ ��кǹ��� 㹢�鹵�� � � ��С���ҧἹ ����Т�鹵͹��� ��鹡Ѻ�Ӷ������Ԩ��

�Ӷ���Ԩ�·��� ����ա�á�˹� �����������ѭ�� ���ҧ�Ѵਹ ���лѭ�� ������Ѻ��ù���� �����ҧ�� �Ъ��ª��� �����á�˹� �ѵ�ػ��ʧ�� ����԰ҹ ����� �ͧ����� ����Ӥѭ � ��С�����͡�Ըա�� �����Ѵ����� ����ҹ����� �ѧ��� ��á�˹��ѭ���Ԩ�·��� ��й��ʹ� �֧����ǹ�Ӥѭ 㹡�÷���� �Դ�ҹ�Ԩ�� ����դس�Ҿ��

㹡�÷��Ԩ�� ����դӶ����ѡ (Primary research question) ����繤Ӷ�� ������Ԩ��ʹ� �ҡ����ش ��е�ͧ��� �ӵͺ �ҡ����ش

�Ӷ����ѡ ����ͧ���͡���� �������Ѵ���ѧ ���������� ���ҧ�Ѵਹ ���С�á�˹� ��Ҵ������ҧ (Sample size) �ͧ����֡�� �Т�鹡Ѻ�Ӷ����ѡ���

���ҧ�á��� �͡�ҡ�Ӷ����ѡ���� ����Ҩ���� �Ӷ���ͧ (Secondary research questions) �ա�ӹǹ˹�� ���� ������� �����ҡ�Թ� �¤Ӷ���ͧ��� �繤Ӷ����� ��ҵ�ͧ��äӵͺ �����ǡѹ ���դ����Ӥѭ �ͧŧ�� ���˹�� ����ͧ���˹ѡ ���� �Ţͧ����Ԩ�� �Ҩ�еͺ�Ӷ���ͧ �ء��� ������� ����

���С�äӹdz ��Ҵ������ҧ ������˹��� ���͵ͺ�Ӷ���ͧ ����ҹ�� ¡������ҧ �� �Ӷ����ѡ ��� �鹷ع ����Դ�Ѻ ͧ���� ��е鹷ع ����Դ�Ѻ ���� 㹡�õ�Ǩ�ѡ�� �����´�������������

��Ӷ���ͧ �Ҩ�������ǡѺ ���зҧ�������� ��ͧ�Թ�ҧ��Ѻ��ԡ�� �������ͧ��ԡ�� ���������� ��͹��������ԡ�� �ͧ�ͧ�������� ���͵�����ҧ �� �Ӷ����ѡ �Ҩ�ж������ǡѺ �ѵ����� �ҡ������� ��ǹ�Ӷ���ͧ �Ҩ����ѭ������ǡѺ �Ţ�ҧ��§�ͧ�� (Side effect) �š�÷��ͺ �����Ǣͧ���� (Sensitivity) ����ҷ���� �繵�

��鹷�� 2 : ��õ������԰ҹ
����԰ҹ (Hypothesis) �Ҩ���ӨӡѴ��������� ���ǤԴ ���͢���ʹ� ����ǡѺ ����ͧ�����ͧ˹�� ����ʴ��͡�� �繨ش������� 㹡�÷��� �֡�����˵ؼ� ���;��٨�� ʹѺʹع ���ͤѴ��ҹ �ǤԴ��� �����ա���˹�� ����԰ҹ��� ��äҴ��ó� �֧�ӵͺ �������� �ͧ�ѭ�ҡ���Ԩ�� ������˹���� ��Ǣ���Ԩ�� ��ǹ�˭�й��� ��˹� ����԰ҹ ���ͤ����Ѵਹ 㹡�÷����ǧ�� �ӵͺ �����Ǣ���Ԩ�� 㹺ҧ�ѡɳ� �Ҩ������ ��ͧ������԰ҹ ������ҧ �ͧ������ҧ���仹�� �ʴ�����ᵡ��ҧ �����ҧ ��Ǣ���Ԩ�� ����ͧ������԰ҹ �Ѻ��Ǣ���Ԩ�� �������ͧ�� ����԰ҹ ������ҧ��Ǣ���Ԩ�� ����ͧ������԰ҹ �� ����֡�� ��������ѹ��ͧ ����移ʹ �Ѻ����ٺ������ ����԰ҹ ��� ����ٺ������ �繻Ѩ�������§ �ͧ����� �ä����移ʹ ������Ǣ���Ԩ�� ��� ����� �ͧ��ú����� �һ�Ԫ�ǹ� ����Ե�ҡ��ҧ����� ����԰ҹ ��� ��ú����� �һ�Ԫ�ǹ� ����Ե�ҡ ��ҧ����� ������� ����Ŵŧ � 5 �բ�ҧ˹�� �繵� ������ҧ��Ǣ���Ԩ�� �������ͧ������԰ҹ �� ����֡�� �Ըա�û����Թ�鹷ع ��л���Է�Լ� �ҹ�Ǻ��� ���������� (���Դ ���ʹ�� 2530)

��Ǣ�ʹѧ����� �繡���֡�Ҥ鹤��� �������ҧ�Ըա�� ��� ��ǧ�� �Ըա�� �����Թ�鹷ع ����Ըա�� �����Թ����Է�Լŧҹ ����֡����Ǣ�ʹѧ����� �֧�����繵�ͧ�� ����԰ҹ �������͹ ��Ҩ����Ըա�� ���ҧ�� ����Ǣ�͡���Ԩ�¹�� �л�Сͺ���� �Ӷ�� ����ͧ��� ��ǧ�Ҥӵͺ �繨ӹǹ�ҡ ����������Ԩ�� ��Ш�ҧ������ ����֡�� ��Ǣ�ʹѧ����ǹ�� ���ǤԴ ���������ҧ ��

1. �鹷ع����Դ�Ѻ����ԡ�����͵鹷ع����Դ�Ѻ����?
2. �鹷ع੾�з������ö�Ѵ����ͧ����� ��������֧�鹷ع�ͺὧ?
3. �Ըա�û����Թ�鹷ع������ҧ��� �è��繼������? ���

��鹷�� 3 : ��þ��٨������԰ҹ
��þ��٨������԰ҹ ���� ��á�˹� ˹����Ѵ ����Ըա���Ѵ ����� �֡�� ������Ǻ��� ������ ����ǡѺ ����� �����Ըա���Ԩ�� �����������Ѻ ���������Ъ�Դ �ҡ��� �֧�Ӣ����� ����Ǻ����� �ҷӡ���������� ����෤�Ԥ �ҧʶԵԷ���������

��鹷�� 4 : �����ػ��
��ѧ�ҡ���������������� ���� ʶԵ� ���������� ���Ǩ֧��ػ�� �͡����� �����ػ��� ʹѺʹع ���ͤ�ҹ �Ѻ����԰ҹ ���������� ��Ң����ػ����� �ʹ���ͧ �Ѻ����԰ҹ �������� ������ʹѺʹع ����԰ҹ �������� ��й����� ����԰ҹ���� �����ա ���ҢѴ��駡ѹ ���Ҩ���� ��ͧ����¹����԰ҹ ����������� ���;��٨�������ա

�¤����繨�ԧ���� ��кǹ��� ���������ش ��§���� ���мŨҡ����������� � ������� �ҡ����Ԩ�� ����繨ش������� ����Դ�Ӷ������ � ���� ����շ������ش ��觡���Ҥӵͺ ����Ѻ�ѭ�� ���ͤӶ������ҹ�� �����кǹ��� �ҧ�Է����ʵ�� �����鹵͹��ҧ � ��������������� �ա�ѯ�ѡ�˹��

�ռ�����º��º ��������� 㹢�鹵͹��ҧ � �ͧ��кǹ��� �ҧ�Է����ʵ���� ���º����͹ ���躹�š 2 �š ��㹺ҧ��鹵͹ ������š������ԧ �� 㹢�鹵͹ ��á�˹��ѭ�� ����Ǻ��������� ���͡�þ��٨�� ����԰ҹ �����駼ŷ���� �ҡ����Ԩ�¹�� � ��㹺ҧ��鹵͹ ������͹������š����� ����㹢�鹵͹��� ��Сͺ仴��� ��äҴ��ó� ��÷ӹ�� ��С�õ�駢������԰ҹ �� 㹢�鹵͹ �ͧ��õ������԰ҹ ���������������� ����żŢ����� ��ʹ�������ػ�ŷ���� (�Ҿ��� 4 ) (���� ����ó���� 2529)

การตั้งปัญหามีความสําคัญอย่างไร

���������ػ����� ����Ԩ�� �繡�ä鹤��� ���ҧ���к� ���˵��ռ� ���ͼ�Ե����������� ��觤���������� �Ҩ�繤���������� �ԧ��ɯ� ���͡�û���ء�컯Ժѵԡ��� ���ͧ���躹�ҡ�ҹ �ͧ�����١��ͧ �µ�ͧ������ ��ա����§ �����û�ǹ ���ͤ�Ե�ҧ � ����Ҩ���Դ��� �����ٻẺ����Ԩ�� �Ըա���Ԩ�� ���ʶԵԷ��������� ��駹�� ��кǹ��ôѧ����� ��ͧ�֧�������� ��� �Ҩ� � (���ͻѭ��) ���ҧ����ó� ��ǹ��鹵͹ �ͧ����Ԩ�� ����������� ��觤������������ �շ�駢�鹵͹���������š�ͧ������ԧ ��Т�鹵͹���������š�����

            㹡���Ԩ�·ҧ�ѧ����ʵ��������¡�кǹ����Ԩ�����ҧ���к��е�ͧ�������Ӥѭ�Ѻ������ҧ�ǤԴ㹡���Ԩ�� ����������§��������ѹ�������ҧ�ѭ�� �ѵ�ػ��ʧ���������԰ҹ��ʹ������õ�ҧ�㹡���Ԩ�� ���������Ǣ�͡��դ����Ӥѭ������仡��ҡѹ �������ѡࡳ��㹡�˹���С�����ҧ����ͧ�֡������ͧ�� �������ҹ�Ԩ�·����դس�Ҿ ���ҧͧ�����������ʵ�����֡�ҵ�ʹ������ö��������ª���� �Դ������¹��������������繰ҹ㹡�þѲ�ҧҹ �Ѳ�Ҫ���� �ѧ����л���ȪҵԵ���

ความเป็นมาและความสําคัญของปัญหาวิจัยเขียนบรรยายโดยแสดงให้เห็นถึงภาพรวม ความสําคัญของเรื่อง ว่าทําไมถึงต้องการศึกษาปัญหาดังกล่าว สามารถนําข้อมูลที่เกี่ยวข้องมาแสดง ใส่สถิติคํากล่าวของนักวิชาการ หรือผู้เชี่ยวชาญได้เขียนบทความในประเด็นนั้นไว้ หรือข่าวสารที่เป็นปัจจุบัน ซึ่งได้กล่าวถึงเรื่องดังกล่าว โดยมีแหล่งอ้างอิงที่ชัดเจนนําเสนอความสําคัญของประเด็นปัญหาวิจัย เชื่อมโยงกับสถานการณ์โลก สถานการณ์ของประเด็นวิจัยปัจจุบัน ความก้าวหน้า  ของวิทยาการต่างๆ

เขียนเข้าสู่ประเด็นปัญหา อธิบายสภาพที่คาดหวัง (มาตรฐานคุณภาพ ประสิทธิภาพ) กับสภาพที่เป็นจริงมีการวิเคราะห์ปัญหาและสถานการณ์ของปัญหาในบริบทของผู้วิจัยองค์ความรู้ที่ผ่านมา (Previous Research) ต่อประเด็นปัญหาวิจัยคําตอบที่ผ่านมาแนวทางการหาคําตอบ วิธีการวิจัย วิธีการแก้ปัญหาที่หลากหลาย “การเขียนความสำคัญของปัญหา เป็นส่วนที่เกริ่นนำทำให้ผู้อ่านเข้าใจปัญหาที่จะทำการศึกษาว่า ปัญหาคืออะไร มีความสำคัญในแง่มุมไหนหรือประเด็นไหนบ้าง สามารถเห็นความต่อเนื่องและความรุนแรงของปัญหาที่เกิดขึ้นจำเป็นที่จะต้องศึกษา เพื่อหาแนวทางแก้ไขปัญหานั้น”

การเชื่อมโยงระหว่างปัญหา วัตถุประสงค์ และสมมติฐาน

การกำหนดปัญหาการวิจัยมีความสัมพันธ์เชื่อมโยงใกล้ชิดกันมากกับการกำหนดวัตถุประสงค์และสมมติฐาน โดยอาศัยวิธีการทบทวนทฤษฎี แนวคิดและผลงานวิจัยที่เกี่ยวข้องกระบวนการดังกล่าวเป็นการสร้างแนวคิดตามที่กล่าวมาแล้วข้างต้นนั่นเอง การบอกปัญหาและความสำคัญของปัญหานั้นสำคัญอย่างไร ทำให้นักวิจัยจะเผชิญกับปรากฏการณ์ธรรมชาติ แล้วเกิดความอยากรู้อยากเห็นว่าทำไมจึงเกิดเหตุการณ์หรือปัญหาเช่นนั้น ในขั้นเริ่มต้นนักวิจัยมักจะประสบกับอุปสรรค ในการทำความเข้าใจกับปรากฏการณ์ดังกล่าว

ซึ่งนักวิจัยอาจจะสังเกตได้หรือไม่สามารถสังเกตได้ บางครั้งอาจเข้าใจลางเลือน หรือคลาดเคลื่อน ดังนั้น ขั้นตอนสำคัญ ก็คือ นักวิจัยจะพยายามสร้าง “ความคิด” (idea) ให้เกิดขึ้นว่า ปัญหาเกี่ยวข้องคืออะไร ในขั้นนี้ ปัญหาที่ได้คงเป็นแค่ภาพลางเลือน และกว้าง จึงเป็นการยากมากที่จะได้ปัญหาที่ชัดเจน นักวิจัยจะต้องใช้ความเพียร พยายาม คิดทบทวนเกี่ยวกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้น โดยอาศัยความรู้และประสบการณ์ที่มีอยู่ช่วย นักวิจัยอาจอาศัยการค้นคว้าจากเอกสารและรายงานวิจัยที่เกี่ยวข้องด้วย หลังจากนั้น ความเข้าใจเกี่ยวกับปัญหาจะเริ่มชัดเจนมากขึ้นเป็นลำดับ ในที่สุดนักวิจัยจะสามารถกำหนดข้อความ ปัญหาที่ชัดเจนได้

การตั้งปัญหามีความสําคัญอย่างไร

ปัญหาการวิจัย คือ ประเด็นที่นักวิจัยสงสัยและต้องการดำเนินการเพื่อหาคำตอบที่ถูกต้อง ตรงกับความเป็นจริง ทำให้มีลักษณะข้อสงสัยของผู้วิจัยต่อสถานการณ์ทั้งที่เป็นความแตกต่างและไม่แตกต่างระหว่างสิ่งที่เป็นจริงกับสิ่งที่คาดหวัง และที่สำคัญปัญหานั้นไม่สามารถหาคำตอบด้วยสามัญสำนึก มีความแตกต่างจากปัญหาทั่วไปคือปัญหาทั่วไป หมายถึง สภาพที่เป็นความขัดแย้งระหว่างสิ่งที่เป็นจริงกับสิ่งที่คาดหวัง แต่ปัญหาการวิจัยอาจเป็นเรื่องที่ใช่ความแตกต่างหรือไม่แตกต่างระหว่างสิ่งที่เป็นจริงกับสิ่งที่คาดหวังก็ได้ และต้องไม่สามารถแก้ไขได้ด้วยสามัญสำนึก

ถ้าปัญหาใดที่สามารถแก้ไขได้ด้วยสามัญสำนึกก็ไม่จำเป็นต้องทำการวิจัย ดังนั้น การกำหนดปัญหาการวิจัยจึงเป็นเรื่องที่ไม่ง่ายนักสำหรับนักวิจัยที่จะกำหนดปัญหาการวิจัยที่ง่าย ชัดเจน และครบถ้วนสมบูรณ์ นักวิจัยส่วนมากอาจมีแนวความคิดที่สลับซับซ้อน บางคนอาจใช้ระยะเวลายาวนานในการสร้างแนวคิด และวิเคราะห์ ก่อนที่จะสามารถตัดสินใจได้ว่า ปัญหาการวิจัยที่เขาต้องการจะหาคำตอบที่แท้จริงคืออะไร สามารถวิเคราะห์ปัญหาแยกระหว่างปัญหาการวิจัยและปัญหาทั่วไปได้ ตัวอย่างปัญหาวิจัย และผู้วิจัยต้องมีความเข้าใจความแตกต่างของปัญหาการวิจัยในเรื่องนั้นๆ ต้องคำนึงถึงลักษณะปัญหาที่ดี เพื่อเป็นแนวทางในการตัดสินใจเลือกตัวปัญหามาทำวิจัย ลักษณะของปัญหาที่ดีนั้นมีดังนี้

          1. เป็นปัญหาที่สำคัญ มีประโยชน์  ทำให้เกิดความรู้ใหม่หรือใช้ปรับปรุงแก้ไขปัญหาต่างๆ ได้

          2. เป็นปัญหาที่สามารถหาคำตอบได้ด้วยวิธีการวิจัย

          3. เป็นปัญหาที่สามารถหาข้อมูลมาตรวจสอบสมมุติฐาน เพื่อหาข้อสรุป

          4. เป็นปัญหาที่สามารถให้ค่านิยามปัญหาได้

          5. เป็นปัญหาที่สามารถวางแผนการดำเนินงานตามขั้นตอนไว้ล่วงหน้าได้

          6. เป็นปัญหาที่สามารถใช้วิชาการ และขั้นตอน หรือเครื่องมือที่มีประสิทธิภาพในการเก็บข้อมูลได้

การกำหนดปัญหาการวิจัยมีความสำคัญอย่างมาก นอกจากจะช่วยให้เรื่องที่จะทำการวิจัยแคบลง มีเป้าหมายแน่นอนแล้ว ยังช่วยชี้แนะแนวทางในการกำหนดวัตถุประสงค์และสมมติฐาน การเก็บข้อมูล การวิเคราะห์ข้อมูล และการสรุปผลวิจัยอีกด้วย  อีกนัยหนึ่ง ปัญหาการวิจัยเป็นเครื่องบ่งชี้แนวทางการวิจัย ซึ่งจะนำไปสู่การสร้างองค์ความรู้ทางวิทยาศาสตร์  หากกำหนดปัญหาการวิจัยถูกต้องชัดเจน การวิจัยย่อมจะประสบผลสำเร็จในการแก้ไขปัญหา แต่หากปัญหาการวิจัยผิดพลาด การวิจัยยอมจะล้มเหลวตามไปด้วยแหล่งที่มาของปัญหาการวิจัย ซึ่งจะมาจากการค้นพบหรือค้นคว้าจากแหล่งข้อมูลต่าง ๆ ดังนี้

1.  การอ่านตำรา บทความต่าง ๆ ที่ผู้วิจัยสนใจ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การอ้างอิงทฤษฎีที่เกี่ยวข้องในเรื่องที่ตนเองสนใจทำวิจัย เพราะทฤษฎีจะช่วยชี้นำว่ามีสิ่งใดที่ควรทำวิจัย หรือบางครั้งทฤษฎีทำให้ผู้ทำวิจัยจะต้องทำการพิจารณาและวิเคราะห์ก่อนนำไปใช้ด้วย

2. จากการวิจัยที่มีผู้อื่นได้ทำไว้แล้ว เช่นวารสารวิจัย หรือปริญญานิพนธ์  ซึ่งทำให้ได้แนวความคิดที่จะเลือกหัวข้อปัญหาของงานวิจัยได้ และยังทราบได้ว่ามีผู้เคยทำวิจัยแล้วหรือไม่ ขาด และจะต้องเพิ่มเติมอย่างไร และเพื่อมิให้เกิดความซ้ำซ้อนในงานวิจัยอีกด้วย

3. จากประสบการณ์ และข้อคิดของผู้อื่น ๆ ที่เคยคลุกคลีกับงานวิจัย

4. จากการจัดสัมมนา และมีการอภิปรายในหัวข้อต่าง ๆ ถ้าผู้วิจัยสนใจ

5. จากข้อโต้แย้ง หรือข้อวิพากวิจารณ์ของบุคคลที่อยู่ในวงการวิชาชีพนั้น ๆซึ่งตรงกับเรื่องที่ผู้วิจัยสนใจ

6. จากสถาบัน หรือหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง ซึ่งอาจจะทำให้ได้แนวคิดในหัวข้อของการวิจัย

หลักเกณฑ์ของการกำหนดปัญหาวิจัย ปัญหาการวิจัยที่ดีควรจะเป็นอย่างไร  แม้ว่าการเขียนปัญหาการวิจัยจะไม่มีหลักเกณฑ์ตายตัวที่แน่นอน แต่การตั้งปัญหาการวิจัยควรมีหลักเกณฑ์ที่นำพิจารณา 3 ประการ คือ

            1. ปัญหาควรปรากฏใ “ความสัมพันธ์” ระหว่างตัวแปรสองตัว หรือเกินกว่าสองตัว

            2. ปัญหาต้องกำหนดให้ชัดเจน  ไม่กำกวม โดยกำหนดในรูป “คำถาม” การตั้งคำถามมีข้อดีทำให้สามารถสื่อให้เห็นปัญหาได้โดยตรง

            3. การกำหนดปัญหาควรเขียนในรูปที่สามารถทดสอบเชิงประจักษ์ หรือ จากสภาพความเป็นจริงได้ ปัญหาการวิจัยนอกจากแสดงความสัมพันธ์ แล้ว ตัวแปรที่สัมพันธ์กันต้องสามารถนำไปวัดได้  (measured)

ปัญหาในการกำหนดปัญหาวิจัย

            การกำหนดปัญหาการวิจัยเป็นเรื่องยาก โดยเฉพาะสำหรับนักวิจัยที่เพิ่งเริ่มต้น ปัญหาที่พบบ่อยที่สุดคือ

          1. ปัญหานักวิจัยทำการรวบรวมข้อมูลมาก่อน  แล้วมาตั้งปัญหาภายหลัง  ผลคือข้อมูลที่ได้มานั้นไม่ครบถ้วนหรือไม่เพียงพอที่จะตอบปัญหาที่ตั้งไว้ได้ วิธีแก้ก็คือควรกำหนดปัญหา วัตถุประสงค์ของการวิจัยให้แน่นอน เสร็จแล้วจึงลงมือเก็บข้อมูล ควรจำไว้ว่า ปัญหาการวิจัย เป็นตัวชี้แนะในการเก็บข้อมูล ไม่ใช้ข้อมูลเป็นตัวชี้นำการตั้งปัญหา

          2. การตั้งปัญหาไม่ชัดเจน  ไม่เอื้ออำนวยให้เก็บข้อมูลได้ ปัญหาที่ดีจะต้องอยู่ในรูปของคำถามซึ่งประกอบไปด้วยตัวแปรอย่างน้อยสองตัว โดยที่ตัวแปรเหล่านั้นแสดงความสัมพันธ์ซึ่งกันและกันด้วย เช่น X มีความสัมพันธ์กับ Y ใช่หรือไม่?, X  และ Y มีความสัมพันธ์กับ Z อย่างไร?, X  สัมพันธ์กับ  Y ภายใต้เงื่อน A และ B อย่างไร?

          3.  ปัญหากว้าง  ความยากลำบากอย่างหนึ่งที่นักวิจัยเผชิญคือปัญหามีลักษณะกว้างเกินไป  ถ้าปัญหามีลักษณะกว้างมักจะครุมเครือ ไม่อาจทดสอบได้ จึงไม่มีประโยชน์ถึงแม้จะน่าสนใจก็ตาม ปัญหาที่กว้างและครุมเครือเกินไป จะพบเห็นได้ในสังคมศาสตร์ เช่น  “การศึกษาประชาธิปไตยส่งเสริมการเรียนรู้ทางสังคมและการเป็นพลเมืองดี”  “ลัทธิการใช้อำนาจในห้องเรียนขัดขวางความคิดเชิงสร้างสรรค์ของเด็ก”  ปัญหาเหล่านี้น่าสนใจแต่กว้างเกินไปจนไม่อาจนำไปทดสอบได้

          4.ปัญหาที่ไม่ได้มาจากผลการวิจัย การตั้งปัญหาไม่ได้อาศัยพื้นฐานจากผลการวิจัย แบบจำลองและทฤษฎีที่เกี่ยวข้องแต่ประการใดวิธีแก้ก็คือ จะต้องสร้างปัญหาโดยอาศัยพื้นฐาน แนวคิดจากผลการวิจัย แบบจำลองและทฤษฎีที่เกี่ยวข้องเสมอ        

          การวิจัยเป็นสิ่งสําคัญ ที่ผู้วิจัยต้องกําหนดคําถามขึ้น (problem identification) และให้นิยามปัญหานั้นอย่ํางชัดเจนเพราะปัญหาที่ชัดเจนจะช่วยให้ผู้วิจัยกําหนดวัตถุประสงค์ตั้งสมมติฐาน ให้นิยามตัวแปรที่สําคัญๆ ตลอดจนการวัดตัวแปรเหล่ํานั้นได้ถ้ําผู้วิจัยตั้งคําถามที่ไม่ชัดเจนสะท้อนให้เห็นว่ําแม้แต่ตัวก็ยังไม่แน่ใจว่ําจะศึกษาอะไรทําให้การวางแผนในขั้นต่อไปเกิดความสับสนได้คำถามของการวิจัยต้องเหมาะสม (relevant)หรือสัมพันธ์กับเรื่องที่จะศึกษา โดยควรมีคําถามที่สําคัญที่สุดซึ่งผู้วิจัยต้องการคําตอบมากที่สุดเพื่อคําถามเดียวเรียกว่ําคําถามหลัก (primary research question)

ซึ่งคําถามหลักนี้จะนํามาใช้เป็นข้อมูลในการคํานวณขนาดของตัวอย่ําง(sample size)แต่ผู้วิจัยอาจกําหนดให้มีคําถามรอง (secondary research question) อีกจํานวนหนึ่งก็ได้ซึ่งคําถามรองนี้เป็นคําถามที่เราต้องการคําตอบเช่นเดียวกันแต่มีความสําคัญรองลงมาโดยผู้วิจัยต้องระลึกว่ําผลของการวิจัยอาจไม่สามารถตอบคําถามรองนี้ได้ทั้งนี้เพราะการคํานวณขนาดตัวอย่ํางไม่ได้คํานวณเพื่อตอบคําถามรองเหล่ํานี้ได้รวบรวมและกล่ําวถึงคําถามของการวิจัยไว้ว่ําคําถามวิจัยคือข้อความที่เป็นประโยคคําถามซึ่งแสดงให้เห็นถึงสิ่งที่ผู้วิจัยต้องการค้นคว้ําหาคําตอบทั้งนี้คําถามการวิจัยควรเป็นคําถามที่ยังไม่มีคําตอบหรือไม่สามารถหาคําตอบได้จากตําราหรือความรู้เดิมที่มีอยู่ก่อนแล้ว

ที่มา :

เอมอร  จังศิริพรปกรณ์. (มมป). การกำหนดปัญหา วัตถุประสงค์ สมมติฐานและตัวแปรในการวิจัย. สืบค้นจาก http://pioneer.netserv.chula.ac.th/~jaimorn/re4.htm

พรรณี เสมอภาค. (มมป). การเขียนความสำคัญและวัตถุประสงค์การวิจัย. สืบค้นจาก https://www.ubu.ac.th/web/files_up/08f2016052410342324.pdf