สรุป-ถาม-ตอบ และแบบฝึกหัด ภาษาไทย ม.2 วรรณคดีวิจักษ์ เล่มนี้ จะช่วยให้ผู้เรียนเรียนวรรณดคีได้อย่างมีประสิทธิภาพ คือ เก่งเร็วขึ้นและทำคะแนนได้มากขึ้น ซึ่งต้องอาศัยคู่มือเรียนที่จะคอยแก้ปัญหาสงสัยให้เป็นความเข้าใจ ช่วยให้คำตอบในสิ่งที่อยากถาม โดยได้สรุปเนื้อหาละเอียดทุกบท ถาม-ตอบ ช่วยให้จดจำง่าย เข้าใจดี ทั้งยังมีแบบฝึกหัดให้ทดสอบ พร้อมด้วยแนวข้อสอบ และเฉลยครบถ้วน เพิ่มความรู้ เพิ่มคะแนน ด้วยคู่มือช่วยให้เรียนเก่ง นำเสนอเนื้อหาสอดคล้องกับหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551 วิชาภาษาไทย สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 ด้วยเนื้อหาครบถ้วน ทำความเข้าใจง่าย บรรจุแน่นไปด้วยองค์ความรู้ต่างๆ พร้อมแบบทดสอบที่หลากหลายในแต่ละบท โดยมีแบบเฉลยให้ได้ตรวจสอบความถูกต้องด้วยตนเอง เพื่อทบทวนและทำความเข้าใจในเนื้อหาให้มีความแม่นยำมากยิ่งขึ้น เหมาะสำหรับใช้สอบในระดับต่างๆ ได้เป็นอย่างดี คีย์เวิร์ดยอดนิยมของ มัธยมต้นค้นหาเนื้อหาที่ต้องการไม่เจอเหรอ? ลองค้นหาใน Q&A ดูสิ! คำสำคัญ: วรรณคดีม.2 ・ตรวจสอบความถูกต้องของการสะกดคำ พบ - เนื้อหาที่ตรงกันบน Q&A เสียงระฆังดังหง่างเหง่ง ทำให้ท้องทุ่งมืดมิดและทิ้งให้ข้าพเจ้าอยู่เพียงผู้เดียว ในเวลานี้ทั่วแผ่นดินมืดมิด ป่าใหญ่แห่งนี้เงียบสงัด มีแต่เสียงจิ้งหรีดเรไรร้องระงม และก็ได้ยินเสียงจากคอกวัวควายดังแว่วมาแต่ไกล เสียงนกแสกร้องขึ้นมาทำให้ข้าพเจ้าเสียขวัญ ที่ใต้ต้นไม้มีเนินหญ้าซึ่งเป็นที่ฝังศพของคนในเขตนั้น ศพที่นอนนิ่งอยู่ในหลุมลึกดูแล้วรู้สึกสลดใจ และตัวข้าพเจ้าเองก็ใกล้จะได้นอนอยู่ในหลุมนั้นเช่นกัน ยามหนาวเคยนั่งผิงไฟอยู่พร้อมหน้า แต่ต้องมาทิ้งเพื่อนทิ้งแม่เรือนที่คอยหุงหาอาหารให้รับประทานเช้าเย็น ทิ้งลูกน้อยที่เมื่อเห็นหน้าพ่อกลับมาก็ดีใจกอดคอฉอเลาะด้วยเสียงที่น่าฟัง ความทะเยอทะยาน ขออย่าบันดาลใจให้ดูถูกชาวนาและครอบครัวอันชื่นบานของเขา คนมีชาติตระกูลสูง คนมีอำนาจ คนมีหน้าตางดงาม คนมีฐานะร่ำรวย ทุกคนต่างก็รอความตายเช่นเดียวกัน บางศพที่ญาติตบแต่งด้วยเครื่องแสดงเกียรติยศอย่างดีที่ระลึกที่สร้างขึ้นถึงแม้จะงามเพียงใดก็ไม่สามารถทำให้ผู้ตายฟื้นขึ้นมาได้ เสียงชื่นชมเชิดชูในคุณงามความดีของผู้ตายก็ไม่สามารถรับรู้ได้ ทุกอย่างล้วนเป็นคุณแก่ญาติที่ยังมีชีวิตอยู่ ร่างกายของคนตายจมอยู่ใต้พื้นดินมากมาย ขออย่าได้ดูถูกถิ่นที่นี้ว่าไม่ดี เพราะอาจจะเป็นสถานที่มีชื่อเสียงมาก่อน อาจเป็นเจดีย์ หรือที่ฝังศพของพระมหากษัตริย์ผู้ยิ่งใหญ่อันประกอบด้วยแก้ว ๗ ประการในสมัยโบราณก็ได้ ซากศพทั้งหลายเหล่านี้ อาจเป็นซากศพของนักรบผู้กล้าหาญ เช่น ชาวบ้านบางระจันที่สู้รบกับกองทัพพม่าที่มาโจมตีกรุงศรีอยุธยาซึ่งอาจนอนถมจมดินอยู่ พวกมักใหญ่ใฝ่สูงจะทำในสิ่งที่ตนมุ่งหมายไว้และปิดบังความจริงบางอย่างไว้ไม่เปิดเผย ดังนั้นควรถือสันโดษไม่ฟุ้งซ่านทะเยอทะยาน ศพบางศพมีคำจารึกที่จูงใจให้เลื่อมใสและสักการะ ต่างจากชาวนาหรือคนธรรมดาซึ่งจารึกเพียงชื่อวันเดือนปีที่ตายไป เพื่อจะได้มีชื่อเรียกในการอุทิศส่วนกุศลให้คนตายที่ชื่อนั้นชื่อนี้ แม้จะลืมที่ใดไปหมดแต่เมื่อใกล้ตายก็ยังคิดถึงชีวิตของตนเอง ใครจะยอมละทิ้งความสุขความสบายไปโดยไม่อาลัยไยดี ขอให้ดวงจิตจงลืมกิจการงานทั้งหลาย ที่เคยสุขสนุกสบาย เคยเสียดาย เคยวิตกและเคยปกครอง ละทิ้งถิ่นที่เคยให้ความสุขซึ่งเคยคิดเป็นเจ้าของ ขอให้หมดวิตก หมดเสียดาย หมดความปรารถนา โดยไม่หันหลังเหลียวมองมันอีก |