น้องถังเป็นตัวละครที่ผู้เขียนสร้างมาได้เหมาะเจาะพอดีมาก จนเรายกตำแหน่งลูกในอ้อมอกให้น้องไปเลย T v T ติดใจที่น้องเป็นเคะที่เก่ง ฉลาด รู้จักวางตัว ยึดมั่นในอุดมการณ์ จิตใจดี อารมณ์ดี
แต่ที่น่าเอ็นดูที่สุดก็คือความชอบกินในระดับที่ไม่ปกติ ระดับที่บรรยายรูปสีกลิ่นรสเกี๊ยวน้ำยาวกว่าบรรยายคดี อ่านไปก็หิวไป เป็นคนที่อินกับการกินได้แบบ หนูวววววว อะไรหนูจะต่อสู้ยืนหยัดเพื่อของกินขนาดนี้ T w T อ่านไปต้องหาอะไรกินไปเป็นเพ่ื่อนน้องค่ะ ไม่ได้หิวเองเลยจริงๆ นะ (...)
ด้วยความที่น้องถังเป็นคนดำเนินเรื่อง มู้ดเรื่องก็จะออกอารมณ์ดี สบายๆ เหมือนน้อง คนอ่านจะได้ติดตามชีวิตน้องอย่างใกล้ชิด
ไม่ว่าจะเป็นแง่มุมการทำงานที่เข้มข้นท้าทาย (แล้วจะพบว่าน้องถังเป็นคนที่โคตรซวย! สงสาร๕๕๕๕๕๕) แง่มุมครอบครัว และแง่มุมความรักที่มีอยู่ประมาณ...เอ่อ... 20% ของเล่มจะถึงไหมนะ T v T
เส้นเรื่องรองอย่างเรื่องความรักคือถูกจริตเรามากเหลือเกิน T v T ได้เห็นท่าทีที่เปลี่ยนไปจากเพื่อนทีละนิดของทั้งคู่แล้วมันชุ่มฉ่ำมากกกกกกกกกกกกกก
อ่านแล้วเราเดี๋ยวยิ้ม เดี๋ยวทุบหมอน เดี๋ยวกรี๊ดออกมาดังๆ เคมีพี่สุยน้องถังมันแบบพ่นรุ้งงงงง เพราะว่าพี่สุยก็จะนิ่งๆ เย็นๆ ส่วนน้องถังเข้ามาเป็นความสดใสในชีวิตพี่เค้า หลังๆ พี่เค้าอัพเกรดแบบก้าวกระโดด อบอุ่นระดับไมโครเวฟจนเขินแทนน้องถัง T v T
ในขณะที่น้องถังนั้น....ไม่เขินและไม่รู้เรื่องอะไรด้วยเลยค่ะ T v T น้องมึนๆ หัวช้ามาก
ความสนุกเลยอยู่ที่คนหน้าหนาอย่างน้องถัง (?) ค่อยๆ เอ๊ะว่าบรรยากาศระหว่างเราสองคนมันไม่ปกตินะ .///. ความหวานคู่นี้มาในทำนองเป็นคอมฟอร์ทโซนกันและกัน เป็นบ้านให้กลับไปหา จริงๆ พระนายมีเหตุให้ต้องไปอยู่คนละที่บ่อยมาก แต่กลับมาอยู่ด้วยกันทีไรก็คือบรรยากาศของครอบครัว โคตรจะคู่ชีวิต //-