ผลงานทัศนศิลป์ของไทยสมัยประวัติศาสตร์ก่อนสุโขทัย สมัยประวัติศาสตอร์เริ่มต้นเมื่อปี พ.ศ 1180 โดยบริเวณพื้นที่ที่เป็นประเทศไทยในปัจจุบัน หรือเมื่อครั้งอดีตเรียกว่า”สุวรรณภูมิ”ได้พัฒนาการของชุมชนที่ขยายตัวก่อตั้งขึ้นเป็นอาณาจักรต่างๆ ทั้งนี้ผลงานทัศนศิลป์ในดินแดนแถบนี้ในช่วงพุทะศตวรรษที่ 3 จะมีการสร้างสรรค์ผลงานทัศนศิลป์ที่ไม่สลับซับซ้อน
ซึ่งผลงานส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องราวใกล้ตัวและมุ่งเน้นเพื่อประโยชน์ใช้สอยเป็นสำคัญมากกว่าจะเน้นไปในเรื่องความสวยจนกระทั่งเมื่อประมาณพุทธศตวรรษที่ 3 ชาวอินเดียจากชมพูทวีปได้เดินทางเข้ามาติดต่อค้าขายและเผยแผ่ศาสนายังสุวรรณภูมิพร้อมทั้งนำเอารูปแบบศิลปกรรมของอินเดียเข้ามาเผยแผ่ จึงทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงคั้งใหญ่ในศิลป์กรรมทั่วสุวรรณภูมิ โดยเฉพาะการสร้างรูปเคารพต่างๆ ศาสนาสถานศาสนาพราหมณ์-ฮินดูและพระพุทธศาสนาขณะเดียวกันผู้แถบนี้ก็มีการแลกเปลี่ยนทางวัฒนาธรรม
โดยมีการนำรูปแบบศิลปกรรมจากอาณาจักรใกล้เคียงเข้ามาผสมผสานเพื่อให้ได้รูปแบบที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะของอาณาจักรนั้นๆ อีกด้วย ศิลปะสมัยทวารวดี (พุทธศตวรรษที่ 12-16) ศิลปะสมัยศรีวิชัย(พุทธศตวรรษที่ 13-14) ศิลปะล้านนา (พุทธศตวรรษที่ 18-23) แสดงให้เห็นอิทธิพลของศาสนาฮินดูและพระพุทธศาสนา หลังจากพุทธศตวรรษที่ 16 เป็นต้นมา อาณาจักรขอมได้ขยายอิทธิพลเข้ามายัง เทวสถานปรางค์แขก จังหวัดลพบุรี ที่มาhttp://wan228866.blogspot.com/ |