คนอังกฤษเรียกตัวเองว่าอะไร

มาเม้าท์กันเถอะเดี๋ยวเบื่อ

      เรามาทำความเข้าใจภาษาไทยกันหน่อย เพื่อให้ใช้ภาษาได้้ถูก คำแทนตัวในภาษาไทย มีการวิวัฒนาการสูงมาก การพูดให้ตลก สนุก พอใจคนพูด ถูกใจคนฟัง จะเป็นลักษณะพิเศษ ประจำตัวคนไทย ไม่ว่าจะอยู่แห่งที่ใดในโลก ยิ่งภาษาอินเตอร์เน็ต ยิ่งไปเร็วและแรงสุดๆ จนบางครั้งเราก็งง กับตัวเอง ผมเคยไปสัมภาษณ์ คุณครูมัธยมนะครับ คุณครูบอกว่า การจัดลำดับประโยคนักเรียน ไม่ค่อยจะคล่อง การใช้สรรพนามผิดไวยากรณ์ การจัดคำในประโยคสับสนมาก เอาเป็นว่า คุณครูให้ข้อมูลมา จะไปเปลี่ยนคงยาก แต่หากให้เข้าใจว่า เมื่อก่อนคุณครูสอนอย่างนี้ แต่ตนเองใช้อย่างนี้ในภาษาไทย แยกกันให้ชัดเจน เพราะเมื่อพูดภาษาอังกฤษ จำเป็นต้องใช้ให้ถูกต้องตามภาษาเขา

Show

ยกตัวอย่างง่ายๆนะ ครับ มาดูว่าเราใช้คำอย่างไร

  1. คำแทนตัวเราเอง

    ภาษาไทยมีคำใช้มากมาย เช่น ฉัน ชั้น ดิฉัน ผม เดี๊ยน อิฉัน หนู ลูก ข้า เค้า ตัวเอง เราเอง เรา พวกเรา เขา เธอ แก เขา หล่อน เอ็ง ไอ้ มัน สารพัดจะสรรหา มีประมาณนับไม่ถ้วน ฝรั่งเป็นงง ภาษาอังกฤษมี

    I กับ me

    you กับ you

    he กับ him

    she กับ her

    it กับ its

    we กับ us

    they กับ them

    และการใช้คำแสดงความเป็นเจ้าของ นำหน้าคำนาม จะละไว้ไม่ใช้ ฝรั่งจะไม่เข้าใจทันที

  2. จะให้มากกว่านั้น

    คำแทนตัวเองใช้ เป็นชื่อ หรือเป็นบุรุษที่สาม บ่อยมาก แถมด้วยการสับเปลี่ยนเพศในการเรียกอีกต่างหาก และสับเปลี่ยนพหูพจน์เป็นเอกพจน์ เพศเรียกตามใจผู้ฟังถูกใจผู้พูด สะดวกเป็นว่า เช่น

    ใช้คำเป็นบุรุษที่สาม พูดกับ พ่อแม่ว่า

    “ลูกอยากจะกินขนม” “หนูอยากอยู่บ้าน”

    แม่พูดกับลูก คุณลูกขา

    “คุณแม่ว่าคุณลูกไปอาบนํ้า ดีกว่านะคะ” “คุณพ่อจะพาคุณลูกออกไปข้างนอกนะคะ”

    หากพูดกับคนต่างชาติจะดูเหมือนว่า มีคนอื่นที่ไม่ใช่สามคนนี้อยู่ในเหตุการณ์นั้น

    หากให้ใช้เป็นภาษาอังกฤษก็ควรใช้ว่า

    “I want you to take a shower, your dad will take you out soon.”

    แปลว่า

    “ฉันต้องการให้คุณไปอาบน้ำ พ่อของคุณจะพาคุณออกไปข้างนอกเร็วๆนี้”

    เอาเป็นว่าหากพูดเป็นภาษาอังกฤษต้องเจาะจงแล้วกันนะครับ


    หมอ(ผู้หญิง)พูดกับคนไข้ว่า

    “หมอคิดว่าคนไข้ควรทราบนะคะ”

    หมอ (ผู้ชาย)พูดกับคนไข้ว่า

    “หมอว่าคนไข้ควรจะไปพักผ่อน”

    หมอแทนตัวเองว่าหมอ และแทนคนที่พูดด้วยว่าคนไข้ พูดเหมือนเล่าเรื่อง แต่ในภาษาไทยเราเข้าใจกันเอง สบายๆ ในภาษาอังกฤษ ไม่รู้เรื่องครับ ขอยกตัวอย่างว่า หมอพูดกับคนไข้ว่า “หมอคิดว่าคนไข้ควรทราบนะคะ” แปลเป็นภาษาอังกฤษว่า

    “Doctor thinks the patient should know this.”

    คนต่างชาติไม่เข้าใจ แต่สรุปง่ายๆว่า หมอพูดว่า

    “I think you should know this.”

    แปลว่า ผมคิดว่าคุณควรทราบสิ่งนี้
  3. ใช้ชื่อตัวเองแทนคำสรรพนาม

    “จอยก็ว่าอย่างนั้น ว่าจอยน่าจะนัดเค้าไปกินข้าวเย็น”


    “เค้าเองก็สงสัย ตัวเองหละว่าไง” เหมือนที่กล่าวมาข้างต้นนะครับเจาะจงใช้คำแทนตัวแบบง่ายๆ
    ตัวอย่างแบบสั้นๆและเรียบง่าย
    Joy: “I think I will take him out for dinner.”
    จอย: ฉันคิดว่าฉันจะพาเขาไปรับประทานอาหารเย็น
  4. ใช้พหูพจน์แทนตัวเอง
               “เราว่าเราจะไปเดินเล่น” ลองพูดง่ายๆนะครับ
               “We will take a walk.”
  5. สับเปลี่ยนตัวสรรพนาม “ตัวเองว่าเราเป็นอย่างไร เราว่าเราสุภาพแล้วนะ”
    “นี่แกเห็นหรือเปล่าว่า พี่เค้าแกแปลกๆ นะนี่” เออ...ประโยคแบบนี้แปลลำบากไม่ต้องแปลครับใช้ประโยคง่ายๆดู
    “What do you think? I think I am very polite.”
    คุณคิดว่าอย่างไร ฉันคิดว่าฉันสุภาพมากนะ
  6. เปลี่ยนเพศที่ใช้ตามต้องการ เรียกเพศชายที่อยากเป็นหญิงว่า “she” หรือเรียกหญิงเป็นชายว่า “he” หัวข้อนี้ไม่คอมเม้นท์แล้วกันครับ
  7. คำว่าหล่อน ใช้ได้เกือบทุกที่ “หล่อนเป็นไง พี่สาวของหล่อน เจ้าหล่อนเป็นตัวเองจัง แล้วหล่อนว่า      ตัวเองกับเค้าคนนั้นจะเข้ากันได้ไหมอะชะ ชิมิ ชิมิ คริ คริ งุงิแล้วนะตัว” แปลไม่ได้ครับ เพราะว่าคนพูดอาจจะใช้สัญชาตญาณพิเศษ
  8. สรุปว่า: ตามลักษณะคน ก็เอาเป็นว่าความหลากหลายของภาษาไทยที่ใช้เป็นภาษาพูดก็ใช้ไป หากเป็นภาษาอังกฤษต้องใช้ตามวิธีของเขา ไม่งั้นคนต่างชาติสับสน หากใครใคร่ใช้ภาษาพูดของไทย สะดวกอย่างไร ก็ไม่ว่ากัน แต่ให้รู้ว่า อย่าทำให้ตัวเองสับสนในภาษาอังกฤษแล้วกัน เพราะในภาษาอังกฤษจะมีคำแทนตัวน้อยกว่า และง่ายกว่าภาษาไทย แต่ผมรู้ว่าคนไทยไหวตัวทันครับ หากเข้าใจไม่มีปัญหา  เรามารู้ภาษาอังกฤษเพื่อนำไปใช้ให้ถูกแล้วกัน

คนชาติอื่นๆ เรียกชื่อเล่นตัวเองแทนตัวเอง เหมือนคนไทยไหม ?

คือคนไทยเราจะมีการเรียกชื่อเล่นตัวเองแทนตัวเอง เช่น ตอนเป็นเด็ก "คุณพ่อ ป๋องขอเงินไปซื้อขนมหน่อยครับ" หรือ "คุณแม่ ตุ๊กตาของแป้งหายไปไหนไม่รู้"
     พอโตเป็นผู้ใหญ่ ผู้ชายก็จะเปลี่ยนไปเรียกตัวเองว่า ผม หรืออย่างอื่น แต่ผู้หญิงอาจจะยังเรียกชื่อเล่นตัวเองแทนตัวเองอยู่ เช่น แป้งพูดกับเพื่อนในที่ทำงาน "เออ แป้ง จะออกไปข้างนอก ใครจะฝากซื้ออะไรไหม" เพื่อนชื่อ ส้ม พูดว่า "ส้มฝากซื้อกาแฟเย็นถ้วยนึง"
     ผมเลยอยากรู้ว่ามีคนชาติอื่นเขามีการเรียกชื่อเล่นตัวเองแทนตัวเองไหม ถ้าดูจากหนังต่างประเทศ เช่นหนังฝรั่ง จะพูดแทนตัวเองว่า "ไอ" ตลอดทุกสถานะ อย่างผมคนไทยเชื้อจีน แต้จิ๋ว ก๊จะพูดกับผู้ใหญ่ว่า "อั้ว"

ภาษาของคนอังกฤษและคนอเมริกัน

ภาษาอังกฤษของคนอังกฤษและคนอเมริกันต่างกันอย่างไร

ภาษาอังกฤษเป็นภาษาทางการของทั้งประเทศอังกฤษและอเมริกา แต่เราควรรู้่ว่าภาษาอังกฤษของสองประเทศนี้ัไม่เหมือนกัน

มีนาคม 2564

ใครรู้บ้างว่า ภาษาอังกฤษของคนอังกฤษกับคนอเมริกันต่างกันตรงไหน

ภาษาอังกฤษเป็นภาษาทางการของทั้งประเทศสหรัฐอเมริกาและประเทศอังกฤษ ซึ่งเป็นภาษาที่ถือกำเนิดมาเป็นร้อยๆปี พวกเราก็เรียนภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สอง แต่ใครจะรู้บ้างว่าทั้งสองประเทศนี้มีภาษาอังกฤษที่ไม่เหมือนกัน
มาฟังประวัติศาสตร์กันหน่อยดีมั้ย สหรัฐอเมริกาเป็นเมืองขึ้นของประเทศอังกฤษมาโดยตลอดจนถึงปีค.ศ. 1776 ซึ่งภาษาอังกฤษก่อนปีนี้ก็ยังเป็นภาษาที่เหมือนกันอยู่ คนอเมริกันก็ยังพูดสำเนียงอังกฤษแบบคนในประเทศอังกฤษ
แต่หลังจากที่ประเทศสหรัฐอเมริกาประกาศตัวเป็นอิสรภาพ ไม่เป็นเมืองขึ้นของประเทศอังกฤษอีกต่อไป ภาษาอังกฤษที่ใช้กันในสองประเทศนี้ก็ค่อยๆแตกต่างกันไปทีละนิด และพัฒนาไปเป็นภาษาอังกฤษของตัวเอง อ่านถึงตอนนี้ พวกเราบางคนก็คงจะงงๆว่า อ้าว ภาษาอังกฤษนี่มีทั้งภาษาอังกฤษของประเทศอเมริกา และภาษาอังกฤษของประเทศอังกฤษด้วยหรือ ไม่เคยรู้มาก่อนเลย
ในขณะที่ทั้งคนอังกฤษและคนอเมริกาต่างก็ยังเข้าใจภาษาอังกฤษที่อีกฝ่ายพูดได้เป็นอย่างดี แต่คำศัพท์บางคำก็ยังมีความหมายที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง ขึ้นกับว่าจะใช้คำนี้ที่ประเทศสหรัฐอเมริกาหรือประเทศอังกฤษ ท่าทางการแสดงออกเวลาที่พูดภาษาอังกฤษหรือแม้แต่สำเนียงการพูดก็ยังแตกต่างกันมาก ทำให้บางสถานการณ์เกิดความเข้าใจผิดกันได้ ดังนั้นก็น่าจะเป็นการดีที่เราควรจะรู้ไว้บ้าง ว่า ภาษาอังกฤษที่คนอเมริกันกับคนอังกฤษใช้กัน มีตรงไหนที่แตกต่างกันบ้าง เราจะได้ใช้ภาษาอังกฤษได้เก่งขึ้นไปอีก
ก่อนที่ลงลึกไปกว่านี้ เราลองมาทดสอบภาษาอังกฤษอย่างง่ายๆกันก่อน เพื่อจะได้เห็นว่าภาษาอังกฤษของคนอังกฤษและคนอเมริกันมีการใช้ที่แตกต่างกันจริง

เรามาเริ่มที่คำศัพท์กันก่อน

1. คำศัพท์

จะเห็นได้ว่าภาษาอังกฤษที่ใช้ในประเทศสหรัฐอเมริกาและประเทศอังกฤษ มีการใช้คำศัพท์ในการเรียกสิ่งของ สถานที่ ที่ไม่เหมือนกัน ผู้เขียนได้ทำตารางสำหรับคำศัพท์ภาษาอังกฤษที่ทั้งสองประเทศใช้ต่างกันมาให้ได้ลองอ่านดู แล้วจะสังเกตได้ว่า ภาษาอังกฤษที่เราเรียนกัน ได้รับอิทธิพลมาจากทั้งประเทศสหรัฐอเมริกาและประเทศอังกฤษเลย

ภาษาอังกฤษของคนอเมริกันภาษาอังกฤษของคนอังกฤษ
Subway (รถไฟใต้ดิน) Underground
Downtown (ตัวเมือง) City centre
Elevator (ลิฟต์) Lift
Parking lot (่ลานจอดรถ) Car park
Reservation (จองที่พัก) Booking
Check (ขอใบเสร็จ) Bill
Restroom (ห้องน้ำ) Toilet
Gasoline (น้ำมัน) Petrol
Sidewalk (ทางเดิน ทางเท้า) Pavement
Garbage (ขยะ) Rubbish
Closet (ตู้เสื้อผ้า) Wardrobe

2. การอ่านออกเสียง

จากการที่ประเทศสหรัฐอเมริกาได้แยกตัวจากประเทศอังกฤษมาเป็นเวลานาน ทำให้การอ่านออกเสียงคำศัพท์ต่างๆก็เปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลาด้วย โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ประเทศอังกฤษ
และด้วยเหตุผลดังกล่าว เลยทำให้คำศัพท์คำเดียวกันแท้ๆ แต่พอคนพูดเป็นคนอเมริกันหรือคนอังกฤษ กลับทำให้เราฟังแล้วงงไปเลย ว่า เอ นี่คือคำอะไรกันแน่
ลองมายกตัวอย่างกันดู

คุณเรียกโลหะชนิดนี้ว่าอะไร

คนอังกฤษเรียกตัวเองว่าอะไร
คนอังกฤษจะออกเสียงว่าเป็น “อะลูมิเนี่ยม”
... ในขณะที่คนอเมริกัน จะออกเสียงว่า “อะลูมินั่ม”

เห็นมั้ยว่า บางทีคำศัพท์ภาษาอังกฤษที่พูดโดยคนที่เป็นเจ้าของภาษาทั้งสองประเทศนี้ ก็อาจทำให้เราสับสนได้ ดังนั้นเรามาลองดูคำอื่นๆไปด้วยดีกว่าจากในตาราง จะได้พอเป็นไอเดียเวลาเจอคนอังกฤษหรือคนอเมริกันมาพูดกับเรา เราจะได้เข้าใจง่ายขึ้น

คำศัพท์การออกเสียงของคนอเมริกันการออกเสียงของคนอังกฤษ
Tomato (มะเขือเทศ) โท-เม-โท โท-มา-โท
Advertisement (โฆษณา) แอ๊ด-เวอ-ไทซ์-เมนท์ แอ๊ด-เวอ-ทิซ-เมนท์
Yogurt (โยเกิร์ต) โย-เกิร์ต ย้อก-เกิร์ต
Vitamin (วิตามิน) ไว-เทอ-มิน วิท-เออ-มิน
Garage (โรงรถ) เกอ-ร่าช การ์-เอ่อ

ข้อแตกต่างทั้งหลายนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร
แน่นอนว่า พวกเราก็คงสงสัยกันว่าทำไมภาษาอังกฤษเหมือนกันแต่พอไปใช้ในสองประเทศนี้ ภาษาถึงได้แตกต่างกันได้ขนาดนี้ จริงๆแล้วจุดเริ่มต้นก็มาจากประเทศอังกฤษในศตวรรษที่ 19 โดยเฉพาะกลุ่มชนชั้นสูงในขณะนั้น ซึ่งในอดีตคนอังกฤษส่วนใหญ่ก็พูดสำเนียงภาษาอังกฤษเหมือนคนอเมริกันในปัจจุบัน แต่พอกลุ่มชนชั้นสูงเห็นดังนั้น ก็อยากที่จะทำให้ภาษาอังกฤษของประเทศอังกฤษมีความแตกต่างจากคนอเมริกัน จึงมีการประดิษฐ์การออกเสียงขึ้นมาใหม่ รวมถึงลักษณะการแสดงออกเวลาที่พูดภาษาอังกฤษ เพื่อให้เป็นภาษาอังกฤษที่มีรายละเอียดเพิ่มมากขึ้นกว่าเดิม ซึ่งคนอังกฤษก็อยากที่จะทำตามแบบกลุ่มชนชั้นสูงนี้ เลยทำให้มีการปรับรูปแบบการใช้ภาษาอังกฤษมากขึ้นอย่างต่อเนื่อง จนกระทั่งกลายมาเป็นสำเนียงภาษาอังกฤษที่เรารู้จักกันว่าเป็น “ภาษาอังกฤษของพระราชินี”

แต่ในขณะที่มีความแตกต่างอย่างมากในสำเนียงและการอ่านออกเสียง แต่ในเรื่องของความหมายนั้นยังคงไว้ตามเดิม ทำให้คนอเมริกันและคนอังกฤษยังสื่อสารเข้าใจภาษาอังกฤษด้วยกันได้

3. การสะกดคำ

ภาษาอังกฤษของคนอเมริกันและคนอังกฤษไม่ได้แตกต่างกันเฉพาะเวลาพูดเท่านั้น การเขียนภาษาอังกฤษสำหรับบางคำก็ยังไม่เหมือนกันอีกด้วย เคยหรือไม่ ที่เวลาเราสอบสะกดคำศัพท์ แล้วเรามั่นใจว่าเราสะกดถูก แต่คุณครูบอกว่าผิด เพราะบางทีคุณครูก็ลืมไปว่ามีภาษาอังกฤษของสองประเทศที่สะกดไม่เหมือนกัน ทำให้คำตอบที่ถูกก็ต้องมีสองแบบ นักเรียนจะได้ไม่เสียคะแนน

color | colour
จะเห็นได้ว่ามีการสะกดคำว่า คำว่า “สี” 2 แบบในประโยคเดียวกัน แต่ก็ถือว่าสะกดถูกทั้งคู่ ตัวสะกดคำแรก “ color” เป็นการเขียนแบบคนอเมริกัน ส่วนคำที่สอง “ colour” เป็นการเขียนแบบคนอังกฤษ

ยังมีคำศัพท์ภาษาอังกฤษอีกหลายคำ ที่ีเขียนตัวสะกดแตกต่างกันระหว่างคนอเมริกันและคนอังกฤษ ซึ่งผู้เขียนได้เลือกคำศัพท์ที่ใช้กันบ่อยๆมาให้พอเป็นความรู้ ตามตารางข้างล่างนี้

คำศัพท์สะกดแบบคนอังกฤษคำศัพท์สะกดแบบคนอเมริกัน
center (ศูนย์กลาง) centre
defense (การป้องกัน) defence
offense (ความผิด) offence
organize (จัดการ) organise
behavior (พฤติกรรม) behaviour
meter (เมตร) metre

ทั้งนี้ ไม่ว่าจะเลือกเขียนตัวสะกดคำศัพท์แบบประเทศไหน ก็ถือเป็นที่ยอมรับกันทางสากล เพียงแต่จะต้องใช้แบบเดียวกันทั้งหมด เช่น ถ้าจะเลือกเขียนภาษาอังกฤษแบบประเทศอังกฤษ ข้อความทั้งหมดก็ต้องอิงคำศัพท์ตัวสะกดแบบประเทศอังกฤษทั้งหมด ไม่ใช่ว่าประโยคนี้ใช้คำศัพท์สะกดแบบประเทศอังกฤษ แต่ประโยคถัดไปใช้ตัวสะกดแบบประเทศสหรัฐอเมริกา ซึ่งก็ควรจะเป็นแบบนี้อยู่แล้ว

4. แกรมม่า หรือ ไวยากรณ์

โดยรวม ไวยากรณ์ภาษาอังกฤษของคนอังกฤษและคนอเมริกันค่อนข้างจะเหมือนกัน แต่ก็มีบางจุดที่แตกต่างกันบ้างที่เราควรรู้ไว้เพื่อเพิ่มพูนความรู้การใช้ภาษาอังกฤษของพวกเรา
ความแตกต่างที่เห็นได้ชัดเจนคือการใช้ Tense หรือรูปแบบกริยา ในภาษาอังกฤษ โดยเฉพาะ Present perfect tense และ Past simple tense ซึ่งคนอังกฤษจะเข้มงวดมากในการใช้รูปแบบกริยา ว่าต้องให้ถูกต้องจริงๆ ในขณะที่คนอเมริกันจะยอมรับง่ายกว่า
ตัวอย่างเช่น การใช้รูปกริยาของ Past simple tense ในประโยคนี้ “I didn’t check it yet” ความหมายคือ “ผมยังไม่ได้ตรวจสอบเลย” ซึ่งการเขียนแบบนี้ คนอเมริกันบอกว่าพอใช้ได้ แต่ถ้าเป็นที่ประเทศอังกฤษ คนอังกฤษจะบอกว่าเขียนผิดทันที ที่ถูกคือต้องใช้รูปกริยาแบบ Present perfect tense ซึ่งก็คือ “I haven’t checked it yet”. เหตุผลคือการใช้คำว่า “yet” ซึ่งถือว่าเป็นการกระทำที่ได้เริ่มมาแล้วในอดีตและต่อมาถึงปัจจุบัน จึงต้องใช้รูปกริยาแบบ Present perfect tense
นอกจากนี้ยังมีความแตกต่างของการใช้คำสรรพนามแทนคำนามอีกด้วย คือ คนอังกฤษจะใช้คำว่า “which” ในขณะที่คนอเมริกันมักจะใช้คำว่า “that” มากกว่า

เรามาดูกันสักหนึ่งตัวอย่าง:
Icecream is a food which is sweet.
Icecream is a food that is sweet.
ทั้งสองประโยค จะมีความหมายที่เหมือนกันคือ “ไอศครีมเป็นอาหารที่มีรสชาติหวาน” เพียงแต่การใช้คำสรรพนามจะต่างกันเล็กน้อยระหว่างคนอเมริกันกับคนอังกฤษ

ส่วนความไม่เหมือนกันอีกหนึ่งเรื่องของภาษาอังกฤษจากทั้งสองประเทศนี้ก็คือ คนอังกฤษจะพููดภาษาอังกฤษแบบที่เป็นทางการมากกว่าคนอเมริกัน ซึ่งน่าจะเกี่ยวกับการที่คนของประเทศนี้ยึดหลักความถูกต้องของการใช้ภาษาค่อนข้างมาก โดยเฉพาะการใช้ไวยากรณ์ให้ถูกต้อง ตัวอย่างเช่น เวลาที่พูดคุยเกี่ยวกับอนาคตที่ได้คาดการณ์เอาไว้อยู่แล้วว่าจะเกิดขึ้น คนอังกฤษจะใช้คำว่า “shall” ในขณะที่คนอเมริกันซึ่งใช้ภาษาอังกฤษในรูปแบบที่สบายๆกว่า จะใช้คำว่า “will” หรือ “should” แทนในความหมายเดียวกัน
อย่างไรก็ตาม ถึงเราจะเห็นว่าภาษาอังกฤษของคนอเมริกันดูจะไม่ค่อยเข้มงวดในเรื่องความถูกต้องของการใช้ภาษาเท่ากับคนอังกฤษ แต่เราก็ยังต้องให้ความสำคัญกับความรู้พื้นฐานเรื่องไวยากรณ์ของภาษาอังกฤษอยู่ดี เพราะจะทำให้ทุกคนเก่งภาษาอังกฤษได้เร็วขึ้น

บทสรุป

จากที่ได้อ่านกันมาทั้งหมด เราได้เห็นถึงความแตกต่างบางอย่างของภาษาอังกฤษที่ใช้ในประเทศสหรัฐอเมริกาและประเทศอังกฤษ ในขณะเดียวกันภาษาอังกฤษของทั้งสองประเทศนี้ก็ยังมีความเหมือนกันอยู่มาก นั่นก็หมายความว่า เราไม่ต้องกังวลมากเกินไปในการที่จะใช้คำศัพท์ภาษาอังกฤษในชีวิตประจำวัน เพราะทุกคนจะเข้าใจที่เราพูด ไม่ว่าภาษาอังกฤษที่เราใช้จะเป็นแบบอังกฤษหรืออเมริกัน
แต่อย่างหนึ่งที่อยากให้พวกเรานึกไว้เสมอเวลาที่ใช้ภาษาอังกฤษ ซึ่งก็คือความสอดคล้องของภาษา โดยเฉพาะเวลาที่เราจะเขียนภาษาอังกฤษ ถ้าจะใช้ภาษาอังกฤษแบบคนอเมริกัน ก็ต้องมั่นใจว่าทั้งคำศัพท์ ตัวสะกด และรูปแบบกริยาของภาษาอังกฤษที่ใช้ก็ต้องไปในทางเดียวกัน ซึ่งเรื่องนี้ถือเป็นสิ่งสำคัญมากในการเขียนที่เป็นทางการ เช่น รายงาน จดหมาย แม้กระทั่ง จดหมายอิเลคทรอนิกส์
แล้วคุณล่ะครับ พูดภาษาอังกฤษแบบไหน แบบคนอเมริกันหรือคนอังกฤษ