นามสกุล ชาญสิทธิ์บริสุทธิ์

นักเล่า ก็เป็นคนอีกกลุ่มหนึ่งที่กำลังได้รับความสนใจในสังคมมากมายเวลานี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง นักเล่าเรื่องผี น่าแปลกใจว่า ยุคหนึ่งคนจะเปิดวิทยุฟังรายการเพลงให้ดีเจเปิดเพลงแนวต่างๆให้ฟัง แต่มายุคนี้ เพิ่มช่องทางการเสพความบันเทิงจากรายการวิทยุ มาเป็นฟังรายการจากช่องยูทูปเพิ่มมากขึ้น

ปริมาณคนฟังรายการเล่าเรื่องผี ที่มีตัวเลขชัดเจนว่า มีคนเข้าฟัง เข้าชมเป็นจำนวนไม่น้อย ต่อการออนไลน์ แบบถ่ายทอดสดในแต่ละครั้ง ไม่รวมการฟังรายการย้อนหลัง ตามความพอใจ หรือว่างเมื่อไร ก็ฟังตอนนั้น

จึงไม่แปลกหากตัวนักเล่าเรื่องผี ก็จะกลายเป็นขวัญใจมวลชน ไม่แตกต่างจากนักร้อง หรือดารานักแสดงในยุคนี้

เดอะ โกสต์ เรดิโอ รายการเล่าเรื่องผี ผ่านวิทยุ และแทบทุกแพทฟอร์มออนไลน์ มียอดคนกดไลท์เพจ เกือบ 3 ล้าน มีนักเล่า ทุกเพศวัย หลากหลายอาชีพ ผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนกันเข้ามาเล่าประสบการณ์ เจอผี ที่ตัวเองประสบพบเจอมา

มติชน ออนไลน์ ได้มีโอกาส พูดคุยกับ ก๊อก เดอะโกสต์ หรือ ประสบโชค ชาญสิทธิ์บริสุทธิ์ หนุ่มนักเล่าอารมณดี ที่ยังเป็นเจ้าของสถิติ เล่าเรื่องผี ความยาว 3 ชั่วโมงกว่า มียอดคนกดไลท์ สำหรับเรื่องของเขา กว่า 5 ล้านวิว ยอดพีคสุดขณะเล่าสด ในความยาว 3 ชั่วโมงกว่า นั้นมีผู้คนติดตาม นับหมื่นคน

“ผมเป็นคนกลัวผี กลัวมาก แต่ก็ชอบฟังเรื่องผีนิดๆ แบบเป็นผีที่ไม่โหดมาก ไม่ทำร้ายแบบประสงค์ชีวิต อันนี้ไม่ฟัง กลัว แต่ถ้ามาแบบแว้บๆให้ลุ้น อันนี้ฟังได้” เขาเปิดบทสนทนา

มีพื้นฐานชีวิตยังไง จึงทำให้คุยเก่ง เล่าเรื่องได้ยาวขนาดนี้
โตมากับคนแก่ครับ ปู่ย่าตายายเราเลี้ยงเราก็เล่านิทานให้ฟัง เล่าเรื่องลี้ลับให้ฟัง เราก็เชื่อว่า สิ่งที่ปู่ย่าตายายเราเล่านั้นเชื่อได้

ปู่ย่าตายายเล่าอะไร ถึงเชื่อว่าเป็นจริง
เช่น เขาห้ามไม่ให้เราทำอะไร ไม่งั้นจะเกิดอะไรขึ้นมา ซึ่งพอโตขึ้นมาเราก็รู้ว่า หลายๆเรื่องมันเป็นเหมือนกุศโลบายอย่างหนึ่ง ที่มีเหตุผลจริงๆที่แอบแฝงอยู่ อย่าง การห้ามไม่ให้เราขานรับใครเวลามีคนเรียกตอนกลางคืน โดยบอกว่า เดี๋ยวผีจะมาเอาไป ความจริงก็คือ การขานรับคนแปลกหน้า หรือขานรับโดยเราไม่รู้ว่าใครเรียก อาจจะเป็นพวกมิจฉาชีพก็ได้

มีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้นกับชีวิต ที่ทำให้เราเข้ามาอยู่ในวงการนักเล่าเรื่องผี
ผมมีเพื่อนที่ชอบฟังรายการผีมาก และอยากให้ผมไปเล่าเรื่องผีในรายการ เพราะเราเคยมีประสบการณ์ในเรื่องนี้ร่วมกัน แต่ผมปฏิเสธมาตลอด บอกว่า เอาไว้ก่อน เอาไว้ก่อน จนวันหนึ่ง เพื่อนผมตาย แล้วผมรู้สึกว่า เค้ามาหาผมในรูปแบบต่างๆ ทั้งมาเข้าฝัน มานั่งอยู่หน้าบ้าน มาทวงสัญญาให้ผมเล่าเรื่อง

เล่าตอนเจอผีด้วยตัวเองครั้งแรกให้ฟังหน่อย
ตั้งแต่เด็กๆเราถูกห้ามว่าห้ามไปบ้านหลังนี้ มันเป็นบ้านร้าง ไม่มีคน แต่เราด้วยความเป็นเด็กอยากไปพิสูจน์ว่าผีมีจริงไหม ก็เข้าไป และเห็น ตอนนั้นผมคิดเลยว่า สภาพแบบนี้ ไม่น่าจะใช่คน

สภาพแบบไหน
มันมีผิวหน้า ผิวหนังหยาบกร้าน แห้งกรังมากๆ นุ่งผ้าถุงเก่าๆ ผมคิดเอาเลยว่า ไม่ใช่คนแน่นอน

เล่าเรื่อง 3 ชั่วโมงกว่า คนฟัง 5 ล้านวิวนี่เตรียมตัวยังไง
ไม่ได้เตรียมอะไรเลย จริงๆ ไม่ได้จดอะไรด้วย อาศัยว่า มีความจำดีนิดหน่อย ค่อยๆนึกว่าเราจะบอกอะไรกับคนฟังบ้าง ใช้ภาษาง่ายๆ เตรียมน้ำเอาไว้ 1 ขวด แล้วก็เข้าห้องน้ำให้เรียบร้อย จากนั้นเจออะไรมาบ้างยังไงก็ว่ากันตามนั้นเลย

เมื่อเล่าจบมีผลกระทบอะไรบ้าง
ในด้านความคิดเห็นที่เป็นผลกระทบทางด้านจิตใจไม่มี แต่ที่จะมีคือ มีการตามหากันว่า ตระกูลที่ผมเล่าในเรื่องนั้น เป็นคนตระกูลไหนชื่ออะไร แบบนี้มากกว่า

เมื่อเป็นที่รู้จักกันดีในหมู่คนเล่าเรื่องที่สะกดจิตสะกดใจคนฟัง ให้ฟังนิ่งๆกว่า 3 ชั่วโมงแล้ว ตอนนี้ก๊อกกลายเป็น เจ้าของเพจ ที่เขาใช้ชื่อว่า เล่ามาโซดากู ที่เปิดโอกาสให้คนโทรไปเล่าเรื่องของตัวเองบ้าง และนับวันก็จะมีสมาชิกผลัดกันเข้ามาเล่ามากขึ้นเรื่อยๆ

ไปมายังไงถึงมาทำช่องของตัวเอง
สมัยที่เพื่อนผมยังมีชีวิตอยู่ เราเคยไปงานศพ ซึ่งคนตายนั้น ตายโดยการฆ่าตัวตาย ซึ่งตอนนั้นยังไม่มีคำว่าโรคซึมเศร้า เราก็คิดว่า เขาฆ่าตัวตายธรรมดา ซึ่งเพื่อนผมเขาทำเพจขึ้นมา ตั้งชื่อว่า เล่ามาโซดากู ความตั้งใจของเขาคือ เอาไว้ช่วยคน ช่วยพูดให้คนคลายความทุกข์ใจ หรือ ให้คนคอยระบายในทางที่ถูกที่ควร แต่ไม่ทันจะทำอะไร เพื่อนก็มาตายไปเสียก่อน ผมเลย โทรเข้าไปในรายการ เดอะโกสต์ เล่าเรื่องแล้ว ก็ยังมีเรื่องการทำเพจเพื่อช่วยคนนี่แหละ ก็เป็นสิ่งสุดท้ายที่จะทำให้เพื่อน

พอเปิดเพจมาคนที่เข้ามาเล่า ก็จะเล่าเรื่องลี้ลับอีก
ก็มีส่วนหนึ่งที่ตามเรามาจาก เดอะโกสต์ ก็จะติดภาพเราที่นั่น แต่เราก็พยายามอธิบายไปว่า เพจเราต้องการช่วยคนให้ระบายออกเรื่องปัญหาและชีวิตส่วนตัว ไม่ใช่ให้มาเล่าเรื่องลี้ลับ เราเลยพยายามเบี่ยงให้เป็นเรื่องดราม่า เรื่องตลก เพื่อดึงไม่ให้รายการเศร้าเกินไป เพราะถ้ามีแต่เรื่องเศร้า เรื่องปัญหา ก็จะพาให้คนที่มีภาวะจิตใจแบบเดียวกัน มันดาวน์ลงไปด้วยแย่ลงไปด้วยกัน เราเลยพยายามฉุดรั้งด้วยการเล่าเรื่องอื่นเข้ามาแจมด้วย

จัดการกับรายการยังไง เช่น จะจัดกี่นาที กี่ชั่วโมง รายการมีทุกวันไหน เพราะบางทีรายการยาวมาก

ด้วยความที่ว่าคนที่มีสังคมกลางคืน หรือผู้ที่มีภาวะส่วนตัวสูงจะใช้ชีวิตอยู่กลางคืนมากกว่ากลางวัน คนที่จะตัดสินใจฆ่าตัวตายกว่าครึ่ง กว่าค่อน เขาจะคิดได้ตอนช่วงดึกๆ ตอนอยู่คนเดียวเหงาๆ เราจึงต้องการที่จะอยู่เป็นเพื่อนเค้าตอนนี้ ไม่ให้เค้าตายในช่วงนี้ ก็จะพยายามเหนี่ยวรั้งเค้าไว้ในสภาวะที่มีเพื่อน มีคนอยู่ด้วย พอทำแบบนี้ปุ๊บ ก็เลยต้องแบ่งวัน คือ รายการเล่ามาโซดากูจะทำทุกวันศุกร์ ถ้าจะทำอีกรายการนึงก็อาจจะทำวันอังคาร

คิดชื่อยัง
ยังเลย เพราะเพิ่งจะมีสิ่งเร้า สิ่งเร้าก็คือจำนวนผู้คนที่ต้องการจะโทรมาหลอกเล่าเรื่องผีกับผม ซึ่งทีแรกก็บอกว่าเรื่องอื่น ไม่ใช่เรื่องผี ไปๆมาๆก็เรื่องผีจนได้ มีผีออกมาเต็มเลย ผมกลัวผี ผมก็เลยบอกว่า เฮ้ย ไม่เอา แต่ว่าไม่ทันแล้วไง เล่าแล้ว ก็เลยคิดว่าคนเหล่านี้ต้องการที่ระบายออกอีกเหมือนกัน แต่เวลานี้ช่องผี ล่าผี เจอผี มันมีเยอะนะ ก็ไล่เค้าไปช่องอื่น บางทีก็ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องมาช่องนี้ ก็เลยเอ้า้าต้องการพื้นที่เพิ่มเดี๋ยวจัดให้ เดี๋ยวแยกแยะ ไม่ให้ปนกัน

จัดการตัวเองยังไงในการรับมือกับคนที่โทรเข้ามา
ผมยังไม่มีวิธีจัดการเลย ตอนแรกกั้นเวลาไว้แค่ตีสอง แต่พอจะวางจะตัดบท มันทะลุมา 6 โมง 7 โมงเช้ายังไงก็ไม่รู้ มีแฟนคลับที่ติดตามเป็นชาวต่างประเทศ เวลาไม่ตรงกัน เค้าอยากให้เราเป็นเพื่อนแก้เหงาให้เค้า บางท่านก็ขับรถกลางคืน ผมดีใจนะที่เสียงผมช่วยให้เค้าไม่หลับในได้ บางคนบอก พี่ช่วยทำรายการต่อได้ไหม ถ้าเปิดเพลงผมหลับ เพราะเพลงจะกล่อมผมไปด้วย ถ้าเป็นเสียงพี่ หรือเสียงคนทางบ้านที่เล่าเรื่อง บางครั้งมันได้คิดตาม มันได้สะดุ้งไปกับเรื่องราวเหล่านั้น ทำให้เขาไม่หลับ มีสมาธิในการฟัง ผมเลยจึงต้องส่งเขาให้ถึงจุดหมายปลายทาง

เป็นที่มาของการทำรายการถึง 6 โมงเช้า
สูงสุดที่ทำสถิติไว้คือ ขาดอีก 5 นาทีจะถึง 12 ชั่วโมง ไลฟ์สดยาวมากเลย ไม่รู้ว่าสถิติของประเทศไทยยาวแค่ไหน

ฟังเรื่องมาเยอะ มีวิธีดูยังไงว่าเรื่องนี้เฟค หรือเรื่องนี้จริง
ผมไม่ทราบจริงๆว่าเรื่องไหนเฟค เรื่องไหนจริง เพราะว่าทั้งชีวิตผมก็โดนเรื่องเฟคมาเยอะเหมือนกัน ผมก็คิดว่าเรื่องจริงหมด จนตอนนี้ชีวิตผมเริ่มเฟะไปแล้วตอนนี้ ผมเอาเข้าจริงนะ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องจริงหรือเรื่องเท็จ ถ้าเขาอยากจะเล่า ผมก็ยินดีที่จะรับฟัง บางครั้งคนเรานี้มรโลกส่วนตัวอยากจะปั้นแต่งอะไรขึ้นมา อยากระบายออกในเชิงนั้นเราก็รับฟังเขาในเชิงนั้น เราไม่เปิดเผยตัวตน ไม่ขอดูชีวิตเขา ไม่ขอดูสตอรี่เขา ไม่ให้เห็นภาพ รับฟังแต่เสียง

มีทีมงานไหม
ไม่มีครับผมทำคนเดียว เพราะทุกคนในบ้านต่างก็มีภาระหน้าที่ของตัวเอง นี่รอให้ลูกชายโต ให้ลูกชายเข้ามาช่วย แต่มันยังไม่โต ลูกชายคนเล็กเพิ่งจะ 10 ขวบ มาช่วยแต่เสิร์ฟน้ำกับจับแมว ที่บ้านมีแมว มันจะมาก่อกวน ต้องคอยจับออกไป

มองเรื่องลี้ลับกับสังคมไทยยังไง
ผมว่ามันเป็นเรื่องจริง ที่รับฟังมานั้นเป็นเรื่องจริง แต่บางอย่างนั้นหาข้อพิสูจน์ไม่ได้ คนเค้าถึงมาพยายามหาข้อพิสูจน์กัน ว่าคนอื่นคิดเหมือนเราไม๊ ด้วยความที่วิทยาศาสตร์มีคำตอบ หนึ่งบวกหนึ่งเท่ากับสองอะไรก็ตามแต่ แต่ในโลกของความเชื่อเรื่องของวิญญาณมันหาคำตอบไม่ได้แบบ100% บางทีก็แค่ 20% หรือ 30% แต่ทุกคนต้องการรู้ว่าอะไรคือสิ่งที่เขาเจอมา จะเป็นเสียงก๊อกแก๊ก หรือเป็นเสียงคนเดินก็ตามแต่ เขาหาคำตอบไม่ได้ เขาเลยมาหาคนหมู่เดียวกันว่าเชื่อเหมือนกันไม๊ ได้ยินเหมือนกันไม๊ มีคนเจอเหมือนกันไม๊

ที่ว่าเป็นคนเคยเจอผี ในนาทีที่เรากำลังคิด กำลังตัดสินใจว่า มันจริงไม๊ นั้นตอบคำถามตัวเองยังไงสำหรับผมนั้น ตอนเจอเราคิดว่าเป็นคน เราก็เลยไม่มีข้อสงสัยใดๆ แต่เมื่อใดที่เราเริ่มสงสัยแล้วว่ามันไม่ใช่คน ผมจะใช้วิธีเดียวก็คือ วิ่งหนีปัญหาครับ ผมจะวิ่งหนีปัญหาทันที ผมจะไม่ตัดสินใจ(หัวเราะ)

ฟังรายละเอียดแบบเต็มๆได้ในคลิป สัมภาษณ์ ก๊อก เดอะ โกสต์ ใน เปิดหน้าคุย กับ ‘ก๊อก เดอะโกสต์’ เจ้าของเรื่องเล่าลี้ลับ 5 ล้านวิว