แผนที่นิคมอุตสาหกรรมThailand Industrial Map Download แผนที่นิคมอุตสาหกรรมในไทย ออกแบบและจัดทำขึ้้นโดย Thai-Koujyo.com บริษัทอุตสาหกรรม สามารถดาวน์โหลดและปรินต์ไปเพื่อใช้ประโยชน์ในการทำงานได้โดยไม่เสียค่าใช้จ่าย ห้าม ดัดแปลง, ทำซ้ำ, ทำลิงค์ตรงมายังไฟล์, นำไฟล์ไปอัพโหลดลงในเว็บไซต์ของตัวเองหรืออื่นๆ, นำไปใช้เพื่อวัตถุประสงค์ทางการค้า อย่างไรก็ตาม หากมีความต้องการนำแผนที่ของเราไปประยุกต์ใช้ในสื่อของคุณ กรุณาติดต่อเราเพื่อขออนุญาต ไม่อนุญาต ให้ธุรกิจนายหน้าอสังหาริมทรัพย์อื่น, บริษัท และ/หรือ กลุ่มบุคคล ที่กระทำการเสมือนนายหน้าอสังหาริมทรัพย์ใดๆ นำแผนที่ของเราไปใช้ ไม่ว่ากรณีใดก็ตาม จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี โรงแยกแก๊สธรรมชาติ ที่มาบตาพุด เปลวไฟแก๊สโรงงานปตท. ที่มาบตาพุด นิคมอุตสาหกรรมมาบตาพุด (อังกฤษ: Map Ta Phut Industrial Estate) เป็นนิคมอุตสาหกรรมขนาดใหญ่ในเทศบาลเมืองมาบตาพุด จังหวัดระยอง ประเทศไทย ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของเขตเศรษฐกิจชายฝั่งทะเลภาคตะวันออกของประเทศไทย โดยเป็นนิคมอุตสาหกรรมที่ใหญ่ที่สุดของประเทศและเป็นศูนย์กลางอุตสาหกรรมปิโตรเคมีที่ใหญ่เป็นอันดับแปดของโลก นิคมอุตสาหกรรมนี้เปิดดำเนินการใน พ.ศ. 2533 และบริหารงานโดยการนิคมอุตสาหกรรมแห่งประเทศไทย ซึ่งเป็นรัฐวิสาหกิจในสังกัดกระทรวงอุตสาหกรรม มาบตาพุดประกอบด้วยนิคมอุตสาหกรรม 5 แห่ง, ท่าเรือน้ำลึก 1 แห่ง และโรงงาน 151 แห่ง รวมถึงโรงงานปิโตรเคมี, โรงกลั่นน้ำมัน, โรงไฟฟ้าถ่านหิน ตลอดจนโรงงานผลิตเหล็กและเหล็กกล้า โดยมีพื้นที่ 166 ตารางกิโลเมตร อนึ่ง พื้นที่นี้มีชุมชนเกษตรกรรมและที่อยู่อาศัยประมาณ 30 แห่ง ซึ่งมีผู้อยู่อาศัยมากกว่า 49,000 คน[1] ปัญหาสิ่งแวดล้อม[แก้]สถาบันทรัพยากรโลกระบุว่า "มาบตาพุดเป็นหนึ่งในพื้นที่ที่มีพิษร้ายแรงที่สุดในประเทศไทย โดยมีประวัติมลพิษทางอากาศและทางน้ำ, อุบัติเหตุทางอุตสาหกรรม, การทิ้งขยะอันตรายอย่างผิดกฎหมาย ตลอดจนผลกระทบต่อสุขภาพที่เกี่ยวข้องกับมลภาวะ เช่น มะเร็ง และพิการแต่กำเนิด”[1]:20 ใน พ.ศ. 2550 ชุมชน 11 ชุมชนในเขตมาบตาพุดได้ยื่นฟ้องคณะกรรมการสิ่งแวดล้อมแห่งชาติ (สวล.) โดยกล่าวหาว่าคณะกรรมการกำหนดมาบตาพุดและบริเวณใกล้เคียงเป็นเขตควบคุมมลพิษอย่างไม่เหมาะสม องค์การชุมชนได้ยื่นฟ้องต่อคณะกรรมการสิ่งแวดล้อมแห่งชาติและกระทรวงอื่น ๆ ของไทยอีกแปดแห่ง คดีนี้บริหารจัดการโดยเครือข่ายประชาชนภาคตะวันออก โดยเน้นไปที่ความล้มเหลวในการปฏิบัติตามขั้นตอนที่กำหนด รวมถึงการประเมินผลกระทบด้านสิ่งแวดล้อมและสุขภาพ ก่อนที่จะออกใบอนุญาตให้แก่โครงการอุตสาหกรรมใหม่ 76 โครงการ กระทั่งใน พ.ศ. 2552 ศาลปกครองสูงสุดได้พิพากษาระงับการพัฒนาโครงการ 65 โครงการในนิคมฯ มูลค่าประมาณ 8 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ เนื่องจากการประเมินผลกระทบด้านสุขภาพไม่เพียงพอ และอนุญาตให้ 11 โครงการดำเนินการต่อไป[2] แต่แล้วในที่สุด 74 โครงการจาก 76 โครงการที่โต้แย้งได้รับอนุญาตให้ดำเนินการต่อ[1]:21
อ้างอิง[แก้]
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
พิกัดภูมิศาสตร์: 12°41′29″N 101°08′33″E / 12.6913°N 101.1426°E |