พลังของภาษามีผลอย่างไรต่อมนุษย์

กิจกรรมตลอดเทอมที่ผ่านมา เน้นฐานหัวเป็นส่วนมาก อาทิตย์นี้ใกล้สอบแล้วเลยแวะเข้ามาสัมผัสที่ฐานใจกันหน่อย

คาบนี้ชวนขยับโต๊ะออก ทำความสะอาดห้องหน่อย ชวนถอดรองเท้า มานั่งกับพื้น เปลี่ยนบรรยากาศดูบ้าง

• เริ่มจากการเล่นเกม "ประลองใจ" ทายความรู้สึกเพื่อนข้าง ๆ เปลี่ยนคู่ทายความรู้สึกกันไป 5 รอบ

*** เกมประลองใจ 1 ในกิจกรรม จาก "การเดินทางบนเกาะปลาวาฬ กระบวนการทำงานสุขภาพจิตในโรงเรียน โดย สสส. ***

ยอมรับได้ว่าเป็นเรื่องปกติที่เราจะพูดภาษา "พ่อขุนราม" กับเพื่อนๆ ของเรา หรือไม่ก็พี่น้องที่สนิทชิดเชื้อ ..ในที่รโหฐาน!! เนื่องจากเป็นอารมณ์ของความสนุกสนาน ผ่อนคลาย และแสดงออกถึงความรักความเป็นกันเอง
    แต่เวลาอยู่ในสาธารณสถาน หรือต้องอยู่ในสังคมที่เรารู้จักเป็นการผิวเผิน อีกทั้งอยู่ในพื้นที่ของผู้หลักผู้ใหญ่ทั้งที่เรารู้จักและไม่รู้จักก็ตาม เราก็จะรักษามารยาทในการสื่อสารพูดคุย เพื่อมิให้เกิดบรรยากาศอึดอัด และดูเหมือนเป็นคนขาดการอบรมสั่งสอน และไร้ซึ่งการศึกษาว่าด้วยมารยาทในการเข้าสังคม
    ไม่ใช่ fake สร้างภาพ หรือเสแสร้ง ดัดจริตหรอกนะ แต่มันคือพื้นฐานของการรู้จักแยกแยะความถูกความผิด ความควรมิควร เคารพในความเป็นมนุษย์ของทุกผู้ทุกนาม อีกทั้งการคำนึงถึงกาลเทศะ
    โดยเฉพาะคนที่ได้รับการศึกษาย่อมถูกคาดหวังว่า จะต้องตระหนักรู้ถึงพลังของการใช้ภาษา และในทางตรงกันข้าม เมื่อระดับปัญญาชนใช้ภาษาหยาบคาย ถ่อย เถื่อน ในการสื่อสารในโลกสาธารณะ ก็จะถูกประณาม และถูกตั้งคำถามว่า ..ไปถึงจุดนี้กันได้อย่างไร?!? โดยไม่สะทกสะท้อนใจเลยหรือกับสุภาษิตที่เราได้รับการสั่งสอนมาต่อๆ กันว่า ..กิริยาส่อภาษา วาจาส่อสกุล ...
    คนรุ่นใหม่ที่ไม่เห็นด้วยกับมนุษย์ป้า ก็ไม่คิดว่าจะเสียเวลาไปคะคานตะแบงขีดผิดขีดถูกด้วยหรอกนะ แต่อยากจะให้เปิดหูเปิดตากันบ้างว่า ตอนนี้ในสหรัฐอเมริกา ประเทศที่คนยุคใหม่เชิดชูเป็นต้นแบบของประชาธิปไตยนั้น เขากำลังจะมีการแก้ไขกฎหมายอันว่าเกี่ยวกับการใช้ภาษาที่ไปทำร้ายผู้คนในสังคม นั่นคือ การกำหนดโทษคนที่สนุกกับการใช้ภาษารุนแรง "บูลลี่" ชาวบ้านในโลกโซเชียล
    ดังนั้น ความกังวลของมนุษย์ป้าที่เด็กๆ เห็นว่าล้าหลังอยู่ในกะลาแลนด์นั้น ขอบอกว่าเป็นปัญหาระดับชาตินะจ๊ะ ขนาดสหรัฐอเมริกาจะเขียนกฎหมายใหม่เพราะตระหนักถึง Harmful Language กันเลยทีเดียว..ปัญหาของภาษาถ่อยเถื่อน หยาบคาย เป็นเรื่องเล่นๆ ที่ไหนกันล่ะ.

"ป้าเอง"  

        พลังภาษามนุษย์ย่อมหมายถึง ภาษาเป็นสิ่งที่ทำให้เกิดอำนาจและมีอิทธิพลต่อมนุษย์

        ภาษาเป็นสมบัติของมนุษย์ เป็นเครื่องมือช่วยให้มนุษย์มีพลังในการสร้างสรรค์สิ่งต่างๆที่เป็นประโยชน์ต่อสังคม ช่วยให้มนุษย์สามารถถ่ายทอดสิ่งที่คิดค้นและประดิษฐ์ได้ไปสู่คนรุ่นต่อไปโดยไม่ต้องมาตั้งต้นใหม่ พลังภาษาช่วยให้เกิดสิ่งต่อไปนี้

        ๑.แสดงความเปฌนเอกลักษณ์ของชาติไทย  เอกลักษณ์คือลักษณะเฉพาะที่แสดงให้เห็นความเป็นไทยเป็นลักษณะที่ไม่เหมือนใคร และไม่จำเป็นที่ต้องมาใคร ภาษาเป็นภาษาประจำชาติที่คนไทยทุกคนควรภูมิใจ เรามีตัวอักษร ตัวเลข วรรณยุกต์ สำนวนไทยเป็นของเราเอง แม้คนไทยจะไปอยู่ต่างประเทศ หากได้พบคนไทย และได้ใช้ภาษาไทยสื่อสารกัน ก็จะอุ่นใจว่าเป็นคนบ้านเกิดเมืองนอนเดียวกัน

        ๒.ภาษาช่วยธำรงสังคม  คนในสังคมจะอยู่กันได้อย่างมีความสุข เพราะมนุษย์ใช้ภาษาเป็นสื่อในการทักทายปราศรัย สร้างไมตรี ทำให้เกิดความเข้าใจ และีความรู้สึกที่ดีต่อกัน ภาษาช่วยให้มนุษย์ประพฤติตนให้เหมาะแก่ฐานะของบุคล มีระดับขอภาษาที่แสดงให้เห็นถึงความสัมพันธ์ ฐานะ และบทบาทของแต่ละคน เช่น ภาษาที่ใช้กับพระมหากษัติร์ พระสงฆ์ บิดามารดา ญาติพี่น้อง ผู้บังคับบัญชา ผู้ใต้บังคับบัญชา ครูบาอาจารย์ ศิษย์ บุคคลทั่วไป และคนแปลกหน้า ย่อมมีคำแตกต่างกันในเรื่องของคำ 

        ๓. ภาษาช่วยในการวางแผน  กำหนดรูปแบบและระเบียบการปฏิบัติงาน การใช้ภาษาเพื่อกำหนดรูปแบบและระเบียบปฏิบัติงาน ช่วยให้คนที่มารับงานต่อสามารถทำงานถูกต้องตามแผนงานที่ได้กำหนดไว้ ซึ่งมกลายรูปแบบ คือ อาจเขียนเป็นคำสั่ง แผนงาน นโบาย แผนปฏิบัติงาน โครงการสัญญา กฎระเบียบ คำพิพากษา รายละเอียดที่เขียนไว้ช่วยป้องกันมิให้เกิดความสับสนหรือผิดพลาดในการทำงาน สามารถปฏิบัติได้อย่างถูกต้องเหมาะสม และเกิดประสิทธิภาพในการปฏิบัติงาน

        ๔.ภาษาช่วยแสดงความเป็นปัจเจกบุคคล สำนวนภาษาและลีลาการเขียนเป็นลักษณะเฉพาะตัวของบุคคล การอ่านงานเขียนของนักเขียนแต่ละคนจะทำให้ผู้อ่านทราบถึงการเขียน อุปนิสัย รสนิยม อารมณ์ และสติปัญญา ความคิดและทรรศนะของผู้เขียน  

        ๕.ภาษาช่วยให้มนุษย์พัฒนา ภาษาเป็นเครื่องมือมนการพัฒนาคนรุ่นหลังเรียนรู้เรื่องราวความคิดและประสบการณ์ของคนรุ่นก่อนได้อย่างรวดเร็ว และสามารถนำความรู้พื้นฐานเหล่านี้ไปพัฒนาให้เกิดความรู้มากขึ้น คิดค้นและประดิษฐ์สิ่งใหม่ๆ ได้อย่างไม่มีที่สิ้นสุด

        ๖.ภาษาช่วยจรรโลงใจมนุษย์ให้มีความเพลิดเพลิน สบายใจ ไม่วิตกกังวลหรือตกไปถึงอำนาจฝ่ายต่ำ คำพูดที่ไพเราะให้ข้อคิด ที่ดีงาม ช่วยให้มนุษย์เบิกบานใจและเป็นสุข บทบาทของภาษาที่สามารถช่วยจรรโลงใจมนุษย์ ได้อาจอยู่ในรูปของบทเพลง สุนทรพจน์ คำอวยพร สุภาษิต  คำขวัญ นิทาน นิยาย นวนิยาย และบทกวีต่างๆ ซึ่งจะช่วยให้มนุษย์มีความสุข มีสุขภาพจิตดีไม่เครียด สามารถคิดสร้างสรรค์สิ่งที่เป็นประโยชน์ต่อสังคมได้