พายุเฮอร์ริเคนแคทรีนาทำชีวิตเขาพัง แต่แล้วลูกสาวที่เขาทิ้งไปตั้งแต่ยังแบเบาะก็กลับมาช่วยชีวิตเขาไว้6 กรกฎาคม 2020  ที่มาของภาพ, Tyler Hurwitz พายุเฮอร์ริเคนแคทรีนาทำให้ แมตเจมส์ เม็ตสัน ศิลปินชาวอเมริกัน สูญเสียทุกอย่างในชีวิต รู้สึกสิ้นหวัง และแล้ววันหนึ่งลูกสาวที่เขาทิ้งไปตั้งแต่ยังเด็กก็โทรมาหา และทำให้เขาอยากมีชีวิตต่อไป แมตเจมส์ อายุ 16 ปี ตอนเขาเจอคนที่จะเป็นแม่ของลูกเขาครั้งแรก "เซลานีเดินเข้ามาในห้องเรียนวิชาประวัติศาสตร์อเมริกัน ผมตะลึงไปเลย ผมคิดกับตัวเองว่า พระเจ้าช่วย นี่ใครกันนี่ ผมต้องรู้จักเธอให้ได้" พ่อแม่ของแมตเจมส์เป็นศิลปินทั้งคู่ พ่อเลี้ยงของเขาเป็นครูสอนศิลปะที่ย้ายมหาวิทยาลัยบ่อยครั้งทำให้เขาโตขึ้นมาโดยไม่มีเพื่อนจริง ๆ เลยสักที หลังจากอยู่ทางตอนใต้ของฝรั่งเศสได้สักพัก ครอบครัวเขาก็ย้ายมาที่เมืองเยลโล สปริงส์ ในรัฐโอไฮโอของสหรัฐฯ และได้เจอกับเซลานี แฟนคนแรกของเขา หลังจากคบกันหลายปี เซลานีเกิดตั้งครรภ์ขึ้น ตอนนั้น แมตเจมส์อายุ 18 ปี และรู้สึกยังไม่พร้อมที่จะเป็นพ่อคน "ผมกลัวมาก ๆ นี่จะทำให้โลกของผมกลับตาลปัตรไปหมด ...ผมไม่รู้จะจัดการกับมันยังไง ผมยังเด็กและไร้เดียงสาเกินไป ไม่รู้จะทำยังไง" ที่มาของภาพ, Tyler Hurwitz ด้านเซลานีตัดสินใจมีลูกและตั้งชื่อเธอว่าไทเลอร์ "ผมอุ้มไทเลอร์ประมาณ 30 วินาทีได้ และก็แค่นั้น" "ผมไม่เข้าใจเลยว่านั่นคือลูกของผมในเชิงความรู้สึก ผมรู้ว่าผมมีส่วนเกี่ยวของในเชิงชีววิทยานะ แต่ผมแค่แบบว่า พระเจ้า นี่มันหนักหนาเหลือเกิน ไม่รู้จะทำยังไง" แมตเจมส์บอกว่าเขาตัดสินใจหนีไป และนั่นเป็นจุดเริ่มต้นของการวิ่งหนีทุกสิ่งทุกอย่างมาตลอด หลังไปอยู่นครมอนทรีออลของแคนาดา และเมืองบอสตัน แมตเจมส์ย้ายไปเมืองนิวออร์ลีนส์ตอนอายุ 19-20 ปี เขาพยายามวิ่งหนีอดีตแต่ก็ไม่สำเร็จ และในหนังสือภาพที่เขาผลิตออกมาในช่วงต่อมาในชีวิต มีรูปตัวเขาเองนั่งงอตัว แมตเจมส์บอกว่าเขากำลังแบกรับความรู้สึกผิดไว้ รู้สึกเหมือนเป็น "ก้อนภาระที่หนัก 16 ตัน" เขาบอกว่าสภาวะนั้นมีส่วนทำให้เขาเสียสติจนต้องเขาไปอยู่ในโรงพยาบาลจิตเวชอยู่ช่วงหนึ่ง หลังออกจากโรงพยาบาล เขากลายเป็นที่รู้จักในแหล่งที่เที่ยวในนิวออร์ลีนส์ ด้วยความที่เขาไม่มีที่อยู่เป็นของตัวเอง เขาไปขออยู่บ้านเพื่อน ไปอยู่ตามร้านกาแฟ บาร์ และที่ไหนก็ตามที่คนไปกัน ที่มาของภาพ, Getty Images เขาใช้วิธีวาดรูปลงกระดาษ ก่อนที่จะเริ่มทำงานประติมากรรมเมื่อเริ่มมีที่อยู่เป็นหลักแหล่งมากขึ้น เขาเริ่มประสบความสำเร็จ มีนิทรรศการแสดงงานศิลปะไปทั่วเมือง แล้วก็หาเงินด้วยการทำงานในบาร์ และขี่จักรยานส่งพิซซ่า
ที่มาของภาพ, Getty Images ขณะเดียวกัน ไทเลอร์ เฮอร์วิตซ์ ลูกสาวของเขาก็กำลังเติบโตในเมืองเยลโล สปริงส์ที่เขาจากมา ชีวิตเธอมีความสุขดี แม่แต่งงานใหม่และมีลูกสาวอีกคน ไทเลอร์บอกว่าไม่ได้สนใจเท่าไรว่าพ่อแท้ ๆ ของเธอคือใคร ที่มาของภาพ, Tyler Hurwitz "ฉันมีครอบครัว มีเพื่อนมากมายรายล้อมตลอดเวลา ฉันไม่ได้คิดเรื่องนั้นเท่าไหร่" "ฉันไม่เคยถาม ดังนั้นฉันก็เลยไม่เคยรู้" เธอโตมาเป็นช่างบุเบาะเฟอร์นิเจอร์และศิลปินมากฝีมือเหมือนกับแม่ของเธอ หลังจากไปอยู่ที่อื่นได้ไม่กี่ปี แมตเจมส์ย้ายกลับมานิวออร์ลีนส์อีกครั้งในปี 2005 เขาเพิ่งย้ายเข้าไปอยู่ในอพาร์ตเมนต์ใหม่ แต่แล้วก็เกิดพายุเฮอร์ริเคนแคทรีนา เกิดน้ำท่วมพื้นที่ส่วนใหญ่ในเมือง มีคนเกือบ 2,000 รายเสียชีวิต และอีกล้านคนต้องอพยพย้ายถิ่น อพาร์ตเมนต์แมตเจมส์ก็โดนน้ำท่วมเช่นกัน และเขาสูญเสียทรัพย์สิน รวมถึงงานศิลปะ เกือบทั้งหมด ที่มาของภาพ, Getty Images เขาย้ายไปนครลอสแอนเจลิส ทำงานในร้านขายอุปกรณ์ศิลปะได้เงินชั่วโมงละ 7 ดอลลาร์สหรัฐฯ และก็คอยขอเงินคนเพื่อเป็นค่าโดยสารไปที่ทำงาน ทุกครั้งที่มีคนโทรมาหาเขา จะเป็นข่าวร้ายเรื่องเพื่อนเขาที่นิวออร์ลีนส์ที่ได้รับผลกระทบจากเฮอร์ริเคนแคทรีนาไม่ด้วยทางใดก็ทางหนึ่ง "บางคนหันไปดื่ม บางคนเล่นยา บางคนก็ฆ่าตัวตาย" แมตเจมส์ เล่า แมตเจมส์เล่าว่าเขาเองก็เริ่มไร้ความรู้สึก นั่งจ้องทีวีเฉย ๆ ไม่คิดแม้แต่จะเปลี่ยนช่อง เขาทำงานศิลปะไม่ได้ เขา "พร้อมเผชิญกับจุดจบแล้ว" จนกระทั่งได้รับโทรศัพท์ "ซึ่งไม่ใช่แค่ช่วยชีวิต แต่เปลี่ยนชีวิตผมด้วย" ตอนไทเลอร์อายุ 16 ปี อยู่ดี ๆ แม่ก็ยื่นกระดาษที่เขียนที่อยู่และเบอร์โทรศัพท์ของพ่อให้ ไทเลอร์ตัดสินใจโทรหาพ่อทันที ทำไปโดยสัญชาตญาณ โดยคิดว่าเธอไม่มีอะไรจะเสีย แมตเจมส์นึกว่าจะเป็นเพื่อนที่โทรมาบอกข่าวร้ายอีกจนกระทั่งได้ยินเสียงไทเลอร์ "เคยได้ยินชื่อไทเลอร์มาก่อนไหม" เธอถาม "ไทเลอร์ พ่อรอโทรศัพท์สายนี้มา 16 ปีแล้ว" "จากนั้นฉันก็ถามพ่อว่า พ่อเกลียดหนูไหม" ไทเลอร์ เล่า "ผมบอกว่า พ่อไม่เกลียดลูก ลูกเกลียดพ่อไหม" แมตเจมส์ กล่าว "เธอบอกว่า ไม่ ...ดูผมสิ เป็นศิลปินพัง ๆ ไม่มีอะไรจะให้ลูก แต่เราคุยกันเรื่องเพลง คุยกันเรื่องนู้นเรื่องนี้" สำหรับแมตเจมส์ เหตุการณ์นี้เปลี่ยนชีวิตเขา คำบรรยายภาพ, บางหน้าจากหนังสือภาพของแมตเจมส์มีการพูดถึงลูกสาวของเขา "ผมรู้สึกจริง ๆ ว่าเหมือนกระดูกสันหลังผมกลับมาตรงอีกครั้ง ตาสว่าง ผมคิดกับตัวเองว่า ลูกสาวผมบอกว่าเจ๋งที่ผมอาศัยอยู่ลอสแอนเจลิส บางทีผมควรจะคิดว่ามันเจ๋งบ้างเหมือนกันไหม" แมตเจมส์ บอกว่า เขาอยากจะทำให้ลูกประทับใจ "ผมไม่สามารถจะทำได้ด้วยการมีบ้าน มีเงินในบัญชี หรือเสื้อผ้า ผมจะเป็นศิลปินที่ดีที่สุดเท่าที่จะเป็นได้ และนั่นเป็นสิ่งที่ผมเริ่มทำ และทำมาตลอด และผมเป็นหนี้บุญคุณไทเลอร์เรื่องนี้" จากนั้นเขาก็เริ่มกลับมาทำงานศิลปะอีกครั้ง ย้ายไปอยู่อพาร์ตเมนต์ที่ดีขึ้น แล้วไทเลอร์ก็บินมาดูนิทรรศการเขาที่ลอสแอนเจลิส
ที่มาของภาพ, Tyler Hurwitz "ฉันรู้สึกประหม่า ซึ่งก็เข้าใจได้ แต่พอเราเจอกันแล้ว มันก็รู้สึกโอเค เป็นธรรมชาติ และฉันก็เป็นตัวของตัวเองได้" งานศิลปะของแมตเจมส์หลายชิ้นมีชื่อของไทเลอร์ซ่อนอยู่ และไทเลอร์เชื่อว่านี่เป็นสัญลักษณ์ของแรงผลักดันที่พ่อได้จากเธอ ในเวลาต่อมา แมตเจมส์ก็เดินทางไปหาลูกสาวที่รัฐโอไฮโอเช่นกัน "มันเป็นวิธีที่ทำให้ผมโตขึ้นซะที เลิกเป็นเด็กวัยรุ่นที่วิ่งหนีสิ่งต่าง ๆ" หลายปีที่ผ่านมา พ่อลูกได้คุยกันเรื่องเหตุผลว่าทำไมเขาถึงได้ทิ้งเธอไป ที่มาของภาพ, Cartwheel Art คำบรรยายภาพ, งานศิลปะของแมตเจมส์หลายชิ้นมีชื่อของไทเลอร์ซ่อนอยู่ "ลูกเข้าใจว่าทำไมผมต้องไป ...ลูกบอกว่า พ่ออยู่ที่นี่ไม่ได้หรอก มันจะไม่ใช่สิ่งที่ใช่สำหรับพ่อ มันดีมากเลยที่คนที่ผมทิ้งไปมาเข้าใจผมอย่างปรุโปร่งว่าทำไมผมต้องทำเช่นนั้น และไม่โกรธที่ผมทำแบบนั้น มันยิ่งใหญ่และก็กล้าหาญมาก ๆ" ไทเลอร์บอกว่า สังคมมองว่าเป็นตราบาปเวลาพ่อทิ้งลูกไป แต่เธอบอกว่าสิ่งที่พ่อทำเป็นสิ่งที่เหมาะสมสำหรับพ่อ และถึงที่สุดแล้ว ก็เป็นสิ่งที่เหมาะสมสำหรับเธอด้วย เธอบอกว่าการไปมองพ่อในแง่ลบจะไม่ทำให้ได้อะไรขึ้นมา เธอมองว่าเธอได้ครอบครัวใหม่ แรงบันดาลใจใหม่ และตอนนี้ก็กำลังมีชีวิตที่ดีเยี่ยม |
แนวทางการจัดการพายุเฮอริเคนแคทรีนา
ลิขสิทธิ์ © 2024 th.paraquee Inc.
