ช่างเฉโกโยคีหนีเขาใช้” คำว่า “หนีเขาใช้” มีความหมายตรงกับข้อใด

   * ผีเสื้อน้ำซ้ำวอนด้วยอ่อนหวาน ไม่โปรดปราน อนุกูลเลยทูลหัว 
ถ้าทิ้งไว้ไหนน้องจะครองตัว ทั้งจากผัวจากบุตรสุดอาไลย 
มิขออยู่สู้ตายวายชีวิต ไม่เห็นจิตต์น้องรักจะตักไษย 
เชิญพระองค์ลงมาชลาไลย เมียจะให้มนต์เวทวิเศษครัน 
แล้วร้องเรียกลูกยามาด้วยพ่อ แม่จะขออำลาเจ้าอาสัญ 
อย่าสงไสยใจจริงทุกสิ่งอัน ไม่รำพรรณพูดลวงเจ้าดวงใจ ฯ  

ผีเสื้ออ้อนหวานด้วยน้ำเสียงอ่อนหวาน ประมาณว่าให้พระอภัยมณีกลับมาหา ถ้าทิ้งตัวเองไว้จะอยู่ได้ยังไง ขอให้พระอภัยมณีลงมาหาที่น้ำ จะให้มนต์วิเศษ แล้วเรียกสินสมุทรให้ลงมาด้วย ประมาณว่าอยากจะลาลูก 

     * สินสมุทรสุดแสนสงสารแม่ ชำเลืองแลดูหน้าน้ำตาไหล 
จึงกราบกรานมารดาแล้วว่าไป จะเข้าใกล้ทูลหัวลูกกลัวนัก 
เมื่อวานนี้ตีข้าน้อยไปหรือ ระบมมือเหมือนกระดูกลูกจะหัก 
ซึ่งรักลูกลูกก็รู้อยู่ว่ารัก มิใช่จักลืมคุณกรุณา 
ถึงตัวไปใจลูกยังผูกคิด พอปลดปลิดเปลื้องธุระจะมาหา 
อย่ากริ้วโกรธโปรดปรานเถิดมารดา ไปไสยาอยู่ในถ้ำให้สำราญ ฯ

สินสมุทรสงสารแม่มาก บอกมารดาว่าอย่าเข้ามาใกล้ตัวเอง หรือเข้าใกล้พระอภัยฯไม่ค่อยแน่ใจ ถามว่าเมื่อวานตีตัวเองน้อยไปหรือเปล่า (ตอนที่สินสมุทรล่อนางผีเสื้อ ให้นางเงือกพาพระอภัยฯหนีไป) ซึ่งรักลูกลูกก็รู้อยู่ว่ารัก มิใช่จักลืมคุณกรุณา ก็ตรงตัวเลย  แล้วก็ ขอให้แม่อย่าโกรธ ขอให้กลับไปใช้ชีวิตอยู่ในถ้ำให้สำราญ มีความสุขเถอะ

     * ฝ่ายโยคีมียศพจนาถ ให้โอวาทนางยักษ์ไม่หักหาญ 
จงตัดบ่วงห่วงใยอาไลยลาญ อย่าปองผลาญลูกผัวของตัวเลย 
ทั้งนี้เพราะเคราะห์กรรมทำให้วุ่น จึงสิ้นบุญวาสนาสีกาเอ๋ย 
เห็นมิได้ไปอยู่เป็นคู่เชย ด้วยสองเคยปลูกเลี้ยงกันเพียงนั้น 
อย่าควรคิดติดตามด้วยความโกรธ จะเป็นโทษกับสีกาเมื่ออาสัญ 
จงยับยั้งฟังคำรูปรำพรรณ ไปสวรรค์นฤพานสำราญใจ ฯ

กล่าวถึงโยคี (เกาะแก้วพิสดาร) มีเวทมนตร์ ก็กล่าวกับนางผีเสื้อให้ตัดความอาลัยซะ อย่าจองล้างจองผลาญเลย (ประมาณนี้ ลองไปขยายความเพิ่มนะคะ)

     * นางผีเสื้อเหลือโกรธพิโรธร้อง มาตั่งซ่องศีลาจะมีอยู่ที่ไหน 
ช่างเฉโกโยคีหนีเขาใช้ ไม่อยู่ในศีลสัตย์มาตัดรอน 
เขาว่ากันผัวเมียกับแม่ลูก ยื่นจมูกเข้ามาบ้างช่วยสั่งสอน 
แม้นคบคู่กูไว้มิให้นอน จะรานรอญรบเร้าเฝ้าตอแย 
แล้วชี้หน้าด่าอึงหึงนางเงือก ทำซบสอพลออีตอแหล 
เห็นผัวรักยักคอทำท้อแท้ พ่อกับเข้าไปอยู่ในท้อง 
ทำปั้นเจ๋อเย่อหยิ่งมาชิงผัว ระวังตัวให้ดีอีจองหอง 
พลางเข่นเขี้ยวเคี้ยวกรามคำรามร้อง เสียงกึกก้องโกลาลูกตาโพลง ฯ

นางผีเสื้อโกรธมาก เลยด่าโยคีกลับไป ประมาณว่า เรื่องผัวเมียอย่ามายุ่ง แล้วก็หึงเลยพาลด่านางเงือก บอกว่ากินพ่อแม่นางเงือกเข้าไปแล้ว ให้ระวังตัวไว้ให้ดี (คิดว่าจะมาแย่งพระอภัยมณีไป) แล้วก็คำรามเสียงดังลั่น 

     * พระโยคีชี้หน้าว่าอุเหม่ ยังโว้เว้วุ่นวายอีตายโหง 
เพราะหวงผัวมัวเมาเฝ้าตะโกรง ว่ากูโกงก็ตกนรกเอง 
อียักษาตาโตโมโหมาก รูปก็กากปากก็เปราะไม่เหมาะเหมง 
นมสองข้างอย่างกระโปรงดูโตงเตง ผังของเองเขาระอาไม่น่าชม 
จึงหนีมาอาไศรยกูให้อยู่ มิใช่กูรู้เห็นเท่าเส้นผม 
มาตรีชาว่ากูผิดในกิจกรม จะให้สมน้ำหน้าสาแก่ใจ 
แล้วเสกทรายปรายขว้างมากลางคลื่น ดังลูกปืนยิงยักษ์ให้ตักไษย 
ผีเสื้อกลัวตัวสั่นเพียงบรรไลย ก็หลบไปตามวลชลธาร ฯ

พระโยคีชี้หน้าด่า ว่านางผีเสื้ออัปลักษณ์จนสามีเองยังทนไม่ได้ จึงหนีมาขอให้โยคีช่วย แล้วก็เสกทรายซัดใส่ (ดังลูกปืนยิงยักษ์ให้ตักไษย เปรียบประมาณว่า ทรายที่ขว้างไปเหมือนลูกปืนที่ยิงไปหานางผีเสื้อหมายจะให้ตาย) ผีเสื้อก็กลัวจนตัวสั่น หลบไปตามคลื่น

**เราอาจจะแปลมั่ว หรือแปลผิด ก็ขอโทษนะคะ ยังไงรบกวนเธอไปเรียบเรียงเองอีกครั้ง และลองแปลเองด้วยนะ ไม่งั้นเวลาสอบทำไม่ได้จะแย่นะ**

PS.  ...ใครเข้าเยี่ยมไอดีใครเข้าเม้นท์นิยาย ขอให้ประสบความสำเร็จ สาธุ~~~...

ช่วยถอดคำประพันธ์ ตอน พระอภัยมณีหนีนางผีเสื้อสมุทร หน่อยนะค่ะ

นางผีเสื้อเหลือโกรธพิโรธร้อง     มาตั่งซ่องศีลาจะมีอยู่ที่ไหน
ช่างเฉโกโยคีหนีเขาใช้                    ไม่อยู่ในศีลสัตย์มาตัดรอน
เขาว่ากันผัวเมียกับแม่ลูก                ยื่นจมูกเข้ามาบ้างช่วยสั่งสอน
แม้นคบคู่กูไว้มิให้นอน                     จะรานรอญรบเร้าเฝ้าตอแย
แล้วชี้หน้าด่าอึงหึงนางเงือก           ทำซบเ สื อ ก สอพลอ อี ตรอเเหร
เห็นผัวรักยักคอทำท้อแท้                พ่อกับแม่เข้าไปอยู่ในท้อง
ทำปั้นเจ๋อเย่อหยิ่งมาชิงผัว                ระวังตัวให้ดีอีจองหอง
พลางเข่นเขี้ยวเคี้ยวกรามคำรามร้อง     เสียงกึกก้องโกลาลูกตาโพลง ฯ

ช่วยหน่อยนะค่ะ ขอบคุณค่ะ