ทักษะพื้นฐานที่จำเป็นสำหรับการเล่นวอลเลย์บอลอีกประเภทหนึ่งคือ การส่งบอลและการเซต (Pass and set) ซึ่งการส่งบอลเป็นวิธีการหนึ่งที่จะทำให้ลูกบอลไปสู่เป้าหมายโดยมีวิธีการ หลายแบบ เช่น การส่งบอลด้วยมือล่าง การส่งบอลด้วยมือบน การส่งบอลด้วยมือเดียว การเซตก็ถือว่าเป็นการส่งบอลด้วยมือบนด้วยเช่นกัน
ข้อแนะนำในการส่งลูกด้วยมือบน
การส่งลูกด้วยมือบนวิธีการเล่นพื้นฐานที่ใช้สำหรับเล่นบอลเหนือศีรษะ ผู้เล่นต้องเคลื่อนที่อย่างรวดเร็วเข้าไปเล่นบอลโดยหันหน้าไปยังทิศทางที่ ต้องการส่งบอลไป สัมผัสบอลด้วยด้านในของนิ้วมือโดยใช้นิ้วหัวแม่มือและนิ้วก้อยประคองลูกบอล ข้อมือและศอกงอ จากนั้นส่งบอลขึ้นไปด้านบนด้วยการดีดนิ้ว ส่งข้อมือ ยืดข้อศอก เอว หัวเข่า และข้อเท้า (ดูภาพประกอบ)
ข้อแนะนำการส่งลูกด้วยมือล่าง (Underhand pass)
ท่า ทางการส่งลูกด้วยมือล่างเหยียดแขนและข้อมือ โดยแขนทำมุมกับลำตัว การเล่นลูกมือล่างควรเคลื่อนที่ไปเล่นบอลโดยให้ลูกบอลอยู่ด้านหน้าลำตัว การบังคับทิศทางของลูกบอลจะใช้หลักการของมุมตกและมุมสะท้อนของแขนที่ส่งบอล (ดูภาพประกอบ)
ภาพที่ 1 ลักษณะของบอลจะลอยขึ้นด้านบน ภาพที่ 2 ลักษณะของบอลจะลอยไปด้านหน้า
ข้อแนะนำในการเซต (Setting)
การ เซตเป็นวิธีการส่งลูกด้วยมือบนชนิดหนึ่งวัตถุประสงค์อย่างหนึ่งของการเซตคือ การส่งบอลให้ตัวรุกทำการตบบอล ในการเซตให้ตัวรุกตบบอล บอลควรห่างตาข่ายประมาณ 1-3 ฟุต และมีความสูงเหนือตาข่ายพอสมควรตามลักษณะของการรุกเช่น บอลเร็ว บอลโค้งหัวเสาหน้าและหลังเป็นต้น เทคนิคขั้นสูงในการเซตคือการเซตบอลไปยังตำแหน่งที่คู่ต่อสู้ไม่พร้อมสำหรับ การป้องกัน หรือการเซตที่ทำให้คู่ต่อสู้ไม่สามารถคาดเดาทิศทางของบอลได้
ลักษณะ ท่าทางพื้นฐานของการเซตคือ เงยหน้าเล็กน้อยโดยเฉพาะเมื่อตัวต่ำ ในการกระโดดเซตผู้เล่นต้องสัมผัสบอลเหนือศีรษะขณะที่ลำตัวลอยอยู่จุดสูงสุด ในอากาศ และทิศทางของลูกบอลต้องอยู่ในทิศทางและระดับที่ตัวตบต้องการ (ภาพประกอบ)
ข้อแนะนำการเซตบอลจากบริเวณใดก็ตามควรเซตบอลให้ใกล้เป้าหมายที่ต้องการที่สุด
เมื่อบอลลอยมาต่ำหน้าตาข่าย การเซตต้องทำให้สามารถเล่นบอลลูกนั้นได้ดีขึ้น
เมื่อบอลที่ลอยมามีความสูงเพียงพอ การเซตสามารถเซตได้ทั้งจากตำแหน่ง A และ B (ดูภาพประกอบ)
การเซตต้องสามารถให้ตัวตบสามารถปรับจังหวะเวลาในการเข้าตบบอลได้
เราสามารถประเมินคุณภาพการเซตนั้นได้จากกรณีต่อไปนี้
– การเซตบอลลอยเหนือตาข่ายเป้าหมายอยู่ที่ตัวตบ
– ความสามารถในการปรับจังหวะการเซตให้เข้ากับตัวตบ
– ความสามารถในการเซตไปยังทิศทางที่ไม่มีการสกัดกั้น
– ความสามารถในการตัดสินใจหรือรู้ว่าบริเวณใดมีการสกัดกั้นที่ดีหรือไม่ดี
– ความ สามารถในการประเมินสถานการณ์การเล่น ผู้เล่นตัวเซตที่ดีจะต้องรู้ว่าจะเซตบอลไปที่ไหน เวลาไหน อย่างไร ที่จะทำให้การรุกเกิดประสิทธิภาพที่สุด
Share this:
Like this:
Like Loading...
4. เหวี่ยงแขนทั้งสองขึ้นข้างหน้า พร้อมกับถีบเท้าทั้งสองกระโดดลอยตัว ขึ้นตรง ๆนำมือทั้งสองข้างมาชิดกัน
9.ให้นิ้วหัวแม่มือทั้งสองข้างเสมอกัน
ท่าการอันเดอร์
1. ยืนเท้าใดเท้าหนึ่งอยู่ข้างหน้าห่างกัน ประมาณ 1 ช่วงไหล่
2 ย่อเข่าลงให้หัวเข่าเลยปลายเท้าเล็กน้อยก้มลำตัวให้หัวไหล่อยู่ในแนวระดับของเข่า
3 ยกส้นเท้าขึ้นเล็กน้อย น้ำหนักตัวอยู่ที่ปลายเท้าทั้งสองข้าง ตรงบริเวณโคนหัวแม่เท้า ใต้ฝ่าเท้า
4 จับมือในท่าที่ถูกต้อง แขนทั้งสองเหยียดตึง ตามองที่ลูกบอล
ทักษะที่2 การส่ง ( เซ็ท )
การยกมือทั้งสองในการเซ็ต
1. ยกมือทั้งสองขึ้นประมาณหน้าผาก มือทั้งสองห่างจากใบหน้าประมาณ 1 กำมือ ( 10 เซนติเมตร)
2. กางนิ้วออก กางข้อศอกออกเล็กน้อย ข้อศอกอยู่ระดับเสมอไหล่หรือสูงกว่าเล็กน้อย กางนิ้วออกนิ้วงอเป็น
3เคลื่อนที่ไปที่ลูกบอลจะตกให้ลูกบอลอยู่เหนือศีรษะบริเวณหน้าผาก
4. ย่อเข่า ยกมือให้จุดสัมผัสบอลกับนิ้วมือห่างจากหน้าผาก 20 ซ.ม
ทักษะที่ 3การตบลูกวอลเลย์บอล
1. การวิ่งเคลื่อนที่เข้าหาจุด
2. เตรียมกระโดดห่างจากจุดที่ลูกบอลตกประมาณ 1 ฟุต
3. กระโดดเหวี่ยงแขนทั้งสองไปข้างหลัง น้ำหนักตัวไปข้างหลัง เข่างอ
4. เหวี่ยงแขนทั้งสองขึ้นข้างหน้า พร้อมกับถีบเท้าทั้งสองกระโดดลอยตัว ขึ้นตรง ๆ
5. แขนขวาเงื้อไปข้างหลัง งอแขนเล็กน้อย แบมือ ตามองดูบอลตลอดเวลา
6. จังหวะที่จะตบ ให้กดไหล่ซ้ายลง พร้อมกับตบลูกบอลให้แรงส่งจากข้อมือ ศอก ไหล่ และลำตัว
7. ลงสู่พื้นด้วยเท้าทั้งสองในลักษณะย่อตัว
หลักสำคัญในการเสิร์ฟ มีดังนี้ ท่าทางในการเสิร์ฟ
1. ตำแหน่งการยืน
2. การโยนลูกบอล
3. การเหวี่ยงแขน
4. จุดที่มือกระทบลูกบอล ท่าทางในการเสิร์ฟ ก่อนที่ผู้เล่นจะเริ่มทำการเสิร์ฟต้องรู้ตัวเองว่าตนเองถนัดเสิร์ฟท่าทางแบบใดตามที่ได้ฝึกฝนมา ถ้าเคยฝึกฝน หรือถนัดเสิร์ฟลูกท่าทางแบบใดต้องเสิร์ฟลูกตามแบบนั้นตลอดการแข่งขัน เพราการเปลี่ยนท่าทางการเสิร์ฟบ่อย ๆ ย่อมทำให้ประสิทธิภาพการเสิร์ฟเสียไป