แม่ไก่กับไข่ ทองคำ ผู้ แต่ง

ไก่กับไข่ทองคํา

ไก่กับไข่ทองคํา

ครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ชายชาวสวนผู้ยากจนได้พบลูกไก่ตัวหนึ่งจมอยู่ในโคลนท้ายสวน เขาจึงจับมันขึ้นมาด้วยความสงสาร แล้วนำกลับไปเลี้ยงดูที่บ้านเป็นอย่างดี เพียงไม่กี่ปีลูกไก่ก็กลายเป็นแม่ไก่ตัวโตอ้วนท้วน ขนสีขาวสะอาดตา จะงอยปากเป็นสีเหลืองทองทุกวันแม่ไก่จะออกไข่วันละ 2 ฟอง ชายชราจึงมีไข่ไก่กินทุกวัน

เขาพูดกับแม่ไก่ขณะที่กำลังเก็บไข่ว่า “ขอบใจนะที่เจ้าออกไข่ให้ฉันกินได้ทุกวัน” “แต่ถ้าไข่ใบนี้เป็นทองคำก็ดีนะ ฉันจะได้เก็บไปขาย เอาเงินไว้เลี้ยงตัวเอง เพราะตอนนี้ฉันแก่ลงทุกวัน ไม่ค่อยมีเรี่ยวแรงจะทำงานแล้ว” ชายชรารำพึง

วันรุ่งขึ้นชายชราก็เข้าสวนไปทำงานตามปกติ ตกเย็นก็แวะไปที่เล้าไก่เพื่อเก็บไข่เหมือนทุกวัน แต่วันนี้เขารู้สึกแปลกใจที่พบไข่ใบเล็กเพียงฟองเดียว และเป็นสีเหลืองทองอร่ามตา เขาคิดว่าตัวเองตาฝาด จึงขยี้ตาแล้วจ้องมองอีกครั้ง มันก็ยังคงเป็นสีทองเช่นเดิม เขาค่อยๆเอื้อมมือไปหยิบไข่สีทองมาดู

“เอ๊ะ..หรือนี่จะเป็นไข่ทองคำ” ชายชราพูดด้วยความดีใจ และรีบเข้าไปในเมืองเพื่อเอาไปให้ร้านทองดู ก็ปรากฏว่าเป็นไข่ทองคำจริงๆ

เมื่อชายชรากลับมาบ้าน เขาตรงไปยังเล้าไก่ แล้วพูดขึ้นว่า “ฉันไม่อยากเชื่อเลยว่า เจ้าจะออกไข่ทองคำให้ฉัน” ตั้งแต่นั้นมา แม่ไก่ก็ออกไข่ทองคำให้ชายชรานำไปขายทุกวัน จนได้เงินมากพอสมควร จิตใจของชายชราก็เริ่มเปลี่ยนไป เขามานั่งคิดว่า

“ถ้ามัวแต่เก็บไข่ทองคำใบเล็กๆไปขาย คงอีกนานกว่าจะได้เป็นเศรษฐีของเมืองนี้ ทางที่ดีเราน่าจะผ่าท้องแม่ไก่เอาไข่ทองคำออกมาให้หมด แล้วเอาไปขายทีเดียว แค่นี้ก็เป็นเศรษฐี แล้ว”

คิดดังนั้น ด้วยความละโมบโลภมาก ชายชราจึงจับแม่ไก่มา แล้วเอามีดผ่าท้อง แต่... อนิจจา ไม่มีไข่สักฟองเดียวในท้องแม่ไก่ และตั้งแต่นั้นมาชายชราก็ไม่มีไข่ทองคำไปขายอีกเลย เขารู้สึกเสียใจมากจนล้มป่วยอย่างหนัก เงินทองที่ได้มาจากการขายไข่ทองคำ ก็ต้องเอามารักษาตัวจนหมด แต่ก็ไม่หาย ต้องอยู่อย่างทุกข์ทรมานไปตลอดชีวิต

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า เมื่อความละโมบเข้าเกาะกินจิตใจของใคร ก็ทำให้คนนั้นคิดแต่จะได้ โดยไม่คำนึงถึงความเดือดร้อนของผู้อื่น จึงเป็นต้นเหตุให้สร้างบาปกรรมไม่มีที่สิ้นสุด และด้วยผลกรรมชั่วที่ได้ทำไว้นั้น ก็จะเป็นเหตุให้ผู้ทำได้รับความทุกข์ทรมานในภายหลัง

ไก่กับไข่ทองคํา ,นิทานไก่กับไข่ทองคํา, ไก่ , นิทานไก่ , นิทานอีสป ,ไข่ทองคํา

          นิทานอีสป ห่านกับไข่ทองคำ นิทานสอนใจพร้อมภาพประกอบสุดน่ารักสำหรับอ่านก่อนนอน ให้เจ้าตัวเล็กได้หลับฝันดีทุกคืน

สำหรับคุณพ่อคุณแม่ที่กำลังหานิทานสำหรับกล่อมลูกน้อยก่อนนอน วันนี้เราขอนำเสนอนิทานอีสป เรื่อง "ห่านกับไข่ทองคำ" ที่มาพร้อมกับเนื้อเรื่องสนุก ๆ ภาพประกอบน่ารัก ๆ พร้อมข้อคิดคติสอนใจให้เจ้าตัวเล็กได้เรียนรู้เกี่ยวกับบทเรียนชีวิตอีกด้วย ว่าแล้วก็อย่ารอช้า ตามเราไปอ่านนิทานด้วยกันเลยค่ะ ^^

          กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีสองตายายผู้แสนยากจนอาศัยอยู่ที่กระท่อมเก่า ๆ ในป่ากว้างอย่างสงบสุข แต่จู่ ๆ วันหนึ่งก็เกิดเรื่องประหลาดขึ้น เมื่อตาเฒ่าพบว่าห่านที่เลี้ยงไว้นั้นออกไข่มาเป็นสีทองอร่าม

          "ยาย ๆ ดูนี่สิตาเจออะไร ! ห่านของเราออกไข่มาเป็นทองคำด้วยล่ะ" ตาเฒ่าร้องเสียงดัง

          "จริงหรือตาเฒ่า ? จู่ ๆ ห่านมันจะออกไข่มาเป็นทองคำได้ยังไงกัน" ยายเฒ่าถามกลับแบบไม่เชื่อหูตัวเอง

"ถ้ายายไม่เชื่อ เดี๋ยวตาเอาไข่ใบนี้ไปให้ในเมืองดูก่อนแล้วกัน จะได้รู้กันไปเลยว่านี่คือทองคำจริงหรือปลอม" พูดจบตาเฒ่าก็รีบเดินทางไปยังร้านทองในเมืองทันที

          เมื่อตาเฒ่ามาถึงร้านทองจึงยื่นไข่ห่านปริศนาให้ช่างทองตรวจดูอย่างละเอียด เมื่อช่างทองยืนยันว่านี่แหละคือทองคำของแท้ ตาเฒ่าก็เสนอขายไข่ทองคำใบนั้นอย่างไม่รอช้า แล้วมุ่งหน้ากลับบ้านไปบอกข่าวดีกับยายด้วยความตื่นเต้น

          "ยาย ๆ ไข่ใบนั้นคือทองคำของจริง ตาได้เงินกลับมาตั้งเยอะแน่ะ ต่อไปนี้เราจะรวยกันแล้วนะ !" พูดจบแล้วทั้งสองก็กอดกันอย่างมีความสุข

จากวันนั้นเป็นต้นมา สองตายายก็หมั่นเก็บไข่ทองคำไปขายทุกวัน จนกลายเป็นเศรษฐีและมีเงินทองใช้ไม่ขาดมือ แต่วันหนึ่งตาเฒ่าก็เริ่มรู้สึกไม่พอใจว่าทำไมห่านของเขาถึงออกไข่ได้เพียงวันละฟองเท่านั้น จึงเกิดความคิดขึ้นมาว่า

          "ยายเฒ่า.. วันนี้เราไปผ่าท้องห่านกันดีกว่า จะได้เอาไข่ทองคำทั้งหมดในนั้นไปขายทีเดียว มัวแต่เก็บวันละฟองแบบนี้ มันจะไปทันกินอะไร" ตาเฒ่าเอ่ยชวน

"ก็ดีเหมือนกันนะตา เราจะได้ไม่ต้องเหนื่อยเดินทางเข้าเมืองทุกวัน" ยายเฒ่าเห็นดีเห็นงามไปด้วย

          ว่าแล้วก็ไม่รอช้า สองตายายรีบจับห่านมาผ่าท้องทันที แต่ปรากฏว่าในท้องของห่านนั้นไม่มีไข่ทองคำอยู่เลยแม้แต่ฟองเดียว แถมทั้งสองยังต้องสูญเสียห่านของพวกเขาไป โดยไม่มีโอกาสเก็บไข่ทองคำไปขายอีกเลย..

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า :

          เวลาที่เด็กๆ อยากได้อะไร ต้องรู้จักพยายาม รู้จักขวนขวาย เพราะในโลกของความจริงนั้นไม่มีห่านที่ออกไข่ทองคำให้เราเหมือนในนิทาน ถ้าอยากมีฐานะร่ำรวยก็ต้องเรียนรู้ที่จะประหยัดอดออม ไม่ใช้ชีวิตฟุ่มเฟือย หรือถ้าอยากได้ของเล่นก็ต้องรู้จักเก็บหอมรอมริบ หมั่นหยอดกระปุกทุกวัน และสิ่งที่สำคัญที่สุด เมื่อคุณหนู ๆ ได้สิ่งของที่ต้องการแล้ว ก็ควรพอใจในสิ่งที่ตัวเองมีกันด้วยนะคะ ไม่อย่างนั้นชีวิตจะไม่เหลืออะไรเลยเหมือนกับสองตายาย หรือเป็นดั่งสุภาษิตไทยที่ว่า "โลภมาก มักลาภหาย" นั่นเอง